ΦΡΑΝΣΙΖ ΠΟΝΖ, PELAGOS

Η συμφορά εικονίζεται την αυγή

στη γέφυρα κάποιου ναυαγοσωστικού

και στην όψη των ανθρώπων

που είναι έτοιμοι να μιλήσουν.

Η γη με τις τσέπες γεμάτες βότσαλα

φερμένα από το κύμα της παλίρροιας

ορκίζεται στους ουρανούς

πως απαρνήθηκε τον άνθρωπο.

Κι ο άνθρωπος βλέπει μόνο φλούδες ρυπαρές

ανόσια θραύσματα σκευρωμένων προσωπείων

κι αποφασίζει να λυτρωθεί από τη Μνημοσύνη

μητέρα των Μουσών.



ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ

από την Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης, εκδόσεις Καστανιώτη