ΦΡΑΝΣΙΖ ΠΟΝΖ, PELAGOS
Η συμφορά εικονίζεται την αυγή
στη γέφυρα κάποιου ναυαγοσωστικού
και στην όψη των ανθρώπων
που είναι έτοιμοι να μιλήσουν.
Η γη με τις τσέπες γεμάτες βότσαλα
φερμένα από το κύμα της παλίρροιας
ορκίζεται στους ουρανούς
πως απαρνήθηκε τον άνθρωπο.
Κι ο άνθρωπος βλέπει μόνο φλούδες ρυπαρές
ανόσια θραύσματα σκευρωμένων προσωπείων
κι αποφασίζει να λυτρωθεί από τη Μνημοσύνη
μητέρα των Μουσών.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ
από την Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης, εκδόσεις Καστανιώτη