3
Άτιτλα
Ω Θεέ μου !
πώς άδειασαν έτσι τα όνειρα μας
και από ιερατεία έχουμε περάσει
και από χειμώνες βλοσυρούς
και από δασκάλες σκυθρωπές
Πως έγειραν τα σώματα μας;
Τι με κοιτάς με φθόνο κι απορία,
είμαι κι εγώ μια πεταλούδα πληγωμένη,
ένα παράθυρο στον άνεμο ανοιχτό
μία πόρτα από άντρες παραβιασμένη
Πώς να αλλάξεις τη μοίρα
της διαθήκης σου;
Πώς να γεμίσεις χρώματα
ένα οστεοφυλάκιο άδειο;
Πώς να γράψεις ποίηση
σε μία χώρα ρημαγμένη;
Συνάντηση
με τον (νεκρό) Πατέρα
Προχωράω προς το γιαλό,
δύσθυμος και δύσοσμος,
με λαβωμένη κληρονομιά,
από δίδυμο
φεγγάρι και δίδυμο λεπίδι,
με θυμωμένη την καρδιά,
κολυμπώ στην απέναντι όχθη,
στο απέναντι καφέ,
στο απέναντι σώμα,
στον απέναντι αιώνα,
στον επόμενο
εαυτό,
κολυμπώ βαθιά στη θάλασσα,
δύσκολο να ημερώνεις το κύμα
μέσα σου,
δύσκολο να συμφιλιώνεσαι με τους γονείς σου,
δύσκολα αλλάζεις τις παλιές συνήθειες,
δύσκολα ακυρώνεις τις παλιές γενιές,
δύσκολα ερμηνεύεις τη ζωή,
δύσκολο να αλλάξεις τον παλιό παράξενο εαυτό σου,
δύσκολο να ειρηνεύεις,
δύσκολο να θάψεις
το νεκρό πατέρα
μέσα σου
