ΑΚΤΑΦΑ

(…)φορώντας  κατάσαρκα το μαύρο δίκιο μου /φτάνοντας από αγωνία σε αγωνία κι ως την υπέρτατη αγωνία / του λογικού. (Μόνον δια της λύπης 1976)....

ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΓΚΑ Δίψα η Θρησκεία σου, και Αγωνία το Σύμβολο της Πίστεως σου, και Αίμα τα βαγγέλια της, Γιάννη Στίγκα. Το θράσος σου –γιατί περί...

Ο Ανδρέας Κάλβος μου είναι χρήσιμος (ή γιατί η Ποίηση;). σκίτσο του Γ.Σεφέρη Θυμάμαι πάντα τις συζητήσεις με  παλιό και καλό φίλο μου ποιητή, στις οποίες κυριαρχούσε  το αίτημα μας για...

Αυτό, τότε είπαμε, είναι ομορφιά,  παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια, Είναι ο σκοπός και το τέλος. Tomas Για να εξαλειφθεί ευθύς εξαρχής την όποια αοριστία που...

Άγρια κι Αθώα Άλογα Σε  μεγάλο νοσοκομείο της περιοχής μου η Μαιευτική κλινική συνορεύει με την Ογκολογική. Ο διάδρομος της μιας συνεχίζεται στον διάδρομο της...

Καθώς ο αέρας που αναπνέουμε αποπνέει την δυσωδία βομβαρδισμών υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στυγνών εγκλημάτων πολέμου, εθνικιστικών και αλυτρωτικών ρητορικών, πατριδοκάπηλων φασιστοειδών,  ανταγωνισμών σε επίπεδο σημαιοστόλιστων βραχονησίδων κ.α, θυμήθηκα ένα από τα αγαπημένα...

 O Μότσαρτ μ’ ένα μαύρο σκύλο τριγυρίζει τα καμμένα σπίτια· ψάχνει κει μέσα στην καφτή τέφρα και την καρβουνίλα. Σε μερικές γωνιές δεν έχουν ακόμη σβήσει...

Στον φυσικό κόσμο δεν υπάρχει τελεολογία. Δεν υπάρχει σκοπός και για τούτο δεν υπάρχει πράξη. Ένα δέντρο που ρίχνει τα φύλλα του, ένα ζώο...