Νέα κυκλοφορία: «Τα δάκρυα είναι γένους ουδετέρου», Βαγγέλης Κολώνας
Η Θράκα επανεκδίδει την επί χρόνια εξαντλημένη πρώτη συλλογή διηγημάτων, με ομοερωτικό περιεχόμενο, «Τα δάκρυα είναι γένους ουδετέρου», του Λαρισαίου ηθοποιού, σκηνοθέτη και συγγραφέα Βαγγέλη Κολώνα. Η συλλογή πρωτοκυκλοφόρησε το 1981, κάνοντας αίσθηση σε ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών της εποχής, όπως ο Μάνος Χατζηδάκις, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Τριάντα οχτώ διηγήσεις κάνουν το σώμα αυτού του βιβλίου, ιστορίες της παιδικής και εφηβικής ηλικίας όπου απεικονίζονται οι εμπειρίες αγοριών σε φτωχές οικογένειες της ελληνικής περιφέρειας και της πόλης. Σε όλες τις ιστορίες κοινός τόπος είναι η σεξουαλική αφύπνιση, κατά κανόνα με μεγαλύτερους άντρες, αλλά και συμμαθητές και μια ενδεικτική μαρτυρία των ηθών της εποχής. Έτσι υπαίτιος των σεισμών θεωρείται ένας σκύλος, με τις γυναίκες της γειτονιάς να αναφωνούν: «Γι’ αυτό γίνονται οι σεισμοί. Ακούς εκεί, αρσενικό σκυλί και να του κάνουν τη δουλειά άλλα σκυλιά!» κι άλλοτε βλέπουμε εικόνες πατεράδων να παρατούν την εφημερίδα Ακρόπολη για να βαρέσουν με τον ζωστήρα τους γιούς που δεν πήγαν στο κατηχητικό. Αλλού, βλέπουμε το μετεμφυλιακό κράτος να εκθέτει παιδιά σε σκληρές εικόνες εγκλημάτων των πολιτικών τους αντιπάλων και ταυτόχρονα μικρούς τερματοφύλακες να τρώνε γκολ εσκεμμένα για ένα βραδινό ραντεβού στο πρώτο βαγόνι με το αγόρι της αντίπαλης ομάδας. Η συλλογή διηγημάτων αυτή, με την ιστορική αξία, έρχεται αμέσως μετά την πρώτη εμφάνιση του κινήματος για τα δικαιώματα των λοατκια+ ατόμων στην Ελλάδα και αποτελεί μέρος ενός κύματος αξιόλογης ομοερωτικής πεζογραφίας της δεκαετίας του ογδόντα (Πρόδρομος Σαββίδης, Γιώργος Ιωάννου, Αλέξης Αρβανιτάκης, κτλ), που έχει αφήσει το στίγμα της στα ελληνικά γράμματα, αλλά και αποτελεί μαρτυρία μιας ολόκληρης εποχής.
-Νικόλας Κουτσοδόντης
Στοιχεία βιβλίου
ISBN: 978-618-5463-95-3
Αριθμός σελίδων: 154
Διαστάσεις: 19×12
Επιμέλεια: Βάγια Κάλφα
Τιμή: 12,72
Έτος έκδοσης: 2025
Είδος: Πεζογραφία
Δείγμα γραφής
Βγήκε από το γραφείο του Γυμνασιάρχη. Το κεφάλι του βούιζε και το βήμα του δεν ήταν σταθερό. Έσφιγγε με δύναμη τα δόντια του για να μην κλάψει. Δεν τα κατάφερε. Τα δάκρυα άρχισαν να κυλάνε. Σκουπίστηκε. Δεν έπρεπε να τον δούνε οι συμμαθητές του. Γύρισε στην τάξη του. Πήγε στο θρανίο του, πήρε τη σάκα του έβγαλε τις σελίδες του πανηγυρικού που θα διάβαζε σε μια εβδομάδα για την 25η Μαρτίου και τις κομμάτιασε.
Έριξε τα κομμάτια στη σόμπα. Τόσος κόπος τόσα απογεύματα στη Βιβλιοθήκη.
Το κουδούνι ακούστηκε το διάλειμμα τέλειωσε. Ξαφνικά άρπαξε τη σάκα του και όρμησε στην πόρτα. Ο φιλόλογος που έμπαινε προσπάθησε να τον σταματήσει, σχεδόν τον έσπρωξε και βγήκε από την αίθουσα.
«Για λόγους αρχής», έτσι του ‘πε ο Γυμνασιάρχης, «τον πανηγυρικό θα τον εκφωνήσει άλλος…». Τα λόγια του…τα ‘κουγε συνέχεια έκλεισε τ’ αυτιά του αλλά η φωνή του Γυμνασιάρχη ακουγότανε πιο δυνατή…
Σταμάτησε στη γωνιά του δρόμου…τα δάκρυα ξανανέβηκαν στα μάτια του.
Ήξερε ποια ήταν η πραγματική αιτία.
Ο Βαγγέλης Κολώνας γεννήθηκε στη Λάρισα. Τελείωσε με υποτροφία τη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και εργάστηκε ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη με μεγάλους αθηναϊκούς θιάσους. Βραβεύτηκε τρεις φορές από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη συγγραφή θεατρικών έργων και με πρώτο βραβείο του λογοτεχνικού ομίλου Παρνασσός το 1995 για το θεατρικό έργο Άννα και Μαίρη. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1981 με τη συλλογή διηγημάτων Tα δάκρυα είναι γένους ουδετέρου. Το 1993, για λόγους οικογενειακούς, επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου έχει αναπτύξει μεγάλο κοινωνικό και πολιτιστικό έργο. Επισκέπτεται δημόσιους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία και διαβάζει πρωτότυπες ιστορίες στα παιδιά. Έγραψε και σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο Η δική μας αυλή για τα παιδιά του κέντρου αποκατάστασης ατόμων με ειδικές ανάγκες «Αριστεύς». Η παράσταση, που ενθουσίασε, ανέβηκε στη Λάρισα, τον Τύρναβο και την Αθήνα. Το 1999 με την ερασιτεχνική σκηνή Λάρισας «Ονείρων Θαύματα» ανέβασε το έργο του Θόρντον Ουάιλντερ Η μικρή μας πόλη.
