Monterroso Augusto, τρία μικροδιηγήματα (μτφ: Στάθης Ιντζές)
Ο Γάιδαρος και η Φλογέρα
Πεταμένη στην εξοχή εδώ και
πολύ καιρό, ήταν μια Φλογέρα που κανείς δεν την έπαιζε, μέχρι που μια
μέρα ένας Γάιδαρος που περνούσε από εκεί, τη ξαναφύσηξε δυνατά κάνοντάς
τη να παράξει τον πιο γλυκό ήχο της ζωής τους, δηλαδή, της ζωής του
Γαϊδάρου και της Φλογέρας.
Ανίκανοι να αντιληφθούν τι είχε συμβεί,
μιας και η λογική δεν ήταν το δυνατό τους σημείο -αν και οι δυο τους
πίστευαν στη λογική-, χώρισαν γρήγορα, ντροπιασμένοι από το καλό που ο
ένας ή ο άλλος είχε κάνει κατά τη διάρκεια της θλιβερής ύπαρξής του.
Η Μύγα που ονειρευόταν πως ήταν Αετός
Υπήρχε κάποτε μια Μύγα, που κάθε νύχτα ονειρευόταν πως ήταν Αετός και πετούσε πάνω από τις Άλπεις και τις Άνδεις.
Τις πρώτες στιγμές, αυτό, την έκανε τρελή από ευτυχία˙ αλλά με το πέρασμα της ώρας τής προκαλούσε μια αίσθηση δυστυχίας, καθώς έφερε πολύ μεγάλα φτερά, πολύ βαρύ κορμό, πολύ σκληρό ράμφος και πολύ δυνατά νύχια, δηλαδή, ότι όλη αυτή η στυβαρή εμφάνιση της απαγόρευε να διασχίσει με άνεση νόστιμες τούρτες ή ανθρώπινα απορρίμματα, όπως και να υποφέρει συνειδητά χτυπώντας το κεφάλι της πάνω στα τζάμια ενός δωματίου.
Αλλά όταν επέστρεφε στο σώμα της, μετάνιωνε μ’ όλη της την ψυχή που δεν ήταν Αετός για να πετάει ψηλά στα βουνά, και ένιωθε πολύ δυστυχισμένη που ήταν μια Μύγα, και γι’ αυτό πετούσε τόσο, και ήταν τόσο ανήσυχη, και έκανε τόσες βόλτες, μέχρι που αργά, κατά τη νύχτα, ξανάβαζε τους κροτάφους της στο προσκέφαλό της.
Ο Κεραυνός που έπεσε δυο φορές στο ίδιο μέρος
Υπήρξε μια φορά ένας Κεραυνός που έπεσε δυο φορές στο ίδιο μέρος, αλλά διαπίστωσε ότι ήδη την πρώτη φορά είχε κάνει αρκετή ζημιά, που πια δεν ήταν απαραίτητος, και μελαγχόλησε πολύ.
*
Ο Augusto Monterroso (1921–2003) υπήρξε συγγραφέας από την Ονδούρα που απέκτησε υπηκοότητα Γουτεμαλανού, γνωστός για τα σύντομα διηγήματά του.
