Μεγάλη Δευτέρα
Από Μεγάλη Δευτέρα το θείο δράμα
Απ’ τις
καμπάνες των εκκλησιών του νέου κόσμου
Που ηχούν
νεκρικά, όπως τα περιστέρια στα
Νεκροταφεία.
Από Μαγιάτικα
τριαντάφυλλα
Ανθόνερο και
κανελλάδα
Καταλαβαίνεις αν θα
’χει φέτος
Γεύση η άνοιξη.
Μεγάλη Τρίτη
Απ’
τ’ αμίλητο νερό
Οι αρχαίες πέτρες ξεδιψάνε.
Από φασκόμηλο, φλεσκούνι, αψιθιά
Και το μέλι του ήλιου
Οι μέρες ανθοφορούνε.
Απ’ τ’ Απρίλη τις δροσιές
Και το κόκκινο της παπαρούνας
Η αρχαία φωτιά που μας γεννά
Γεννιέται, θρέφεται και μας θρέφει.
