Αφροδίτη Λυμπέρη, ένα ποίημα

Φλαμανδοί ζωγράφοι

Γεράσανε τα σπίτια της
λεωφόρου.

Κανένα πια δεν έχει την
ζωντάνια του παρελθόντος.

Στέκομαι και μετράω
ρωγμές.

Όχι σ’ αυτά.

Στο πρόσωπό μου.

Ίσως βρέξει απόψε.

Δεν μου το’πε κανείς.

Ούτε τα σύννεφα πια δε
μου μιλούν.

Βαδίζω σκυφτή παρατηρώντας
επίμονα τα πεσμένα φύλλα.

Νοιώθω για τα
ποδοπατημένα οίκτο.

Κι εκείνα για μένα μάλλον
το ίδιο νοιώθουν.

Καλπάζω πάνω στο
κομπρεσέρ

από γιαπί σε γιαπί και
ψάχνω να βρω κοιλάδες

που θα χωρέσουν την δίψα
μας για πράσινο.

Αν δε βρεθούν,

παρακαλούνται Φλαμανδοί
ζωγράφοι

να μας φιλοξενήσουν

έστω μόνο για ένα ειδυλλιακό απόγευμα.

Σύντομα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις θράκα το βιβλίο της Αφροδίτης Λυμπέρη “REC-VIE-M ή η τέχνη της ρέμβης”