Στο πλαίσιο του προγράμματος “Το καταφύγιο του Οδυσσέα” που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη, το φετινό Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης φιλοξένησε τον Ondřej Lipár.
Μετάφραση: Νικόλας Κουτσοδόντης
Εργαστήριο
Ετοιμάσαμε με δυσφορία τον πρωινό καφέ μα
και τρυπώσαμε μες στις γωνίες
όπου τη νεότητα επικαλύπτουμε κι έπιπλα του βαλάντιου μας
με σπάνιες αποκλειστικότητες
από εκτενείς αλυσίδες ανεφοδιασμο
Σε ένα λεπτεπίστρωτο τραπέζι
μοχθούμε στη παροδικότητα
Απαντάμε σε ερωτήσεις με λύσεις δημιουργικές
τις οποίες σύντομα κανείς δεν θα αγοράζει
Είμαστε ξαφνιασμένοι τόσο απ’ την πείνα όσο κι απ’ την ταχύτητα
με τις οποίες ικανοποιείται
Μας τρέχουνε τα σάλια κάθε που χτυπάει το κουδούνι
μια μέρα θα γελάσουμε αλύπητα με αυτό
Με βομβάρδισες στα συμπτώματα και της φαμίλιας το ιστορικό
είμαι το νόμιμό σου ανοιχτού κώδικα δουλοπρεπές ρομπότ
για πιθανές διασυνδέσεις και λάθος μηνύματα
Ένα δέντρο διαλόγου ακατάπαυστα άκαμπτο
μ’ αμελητέες μονάχα αποκλίσεις
Κλιμάκωση του διαλογισμού θεραπείας
Μπορώ κάπου αλλού να σ’ εξυπηρετήσω σήμερα
Κόρτε
Συντηρώ το σπίτι αψεγάδιαστο
κατοχή
Οδηγώ τους δικούς μου επιλεγμένους θεατές
σε διαδρόμους προκαθορισμένης γλώσσας
ο καθείς με το δικό του
αρωματικό ελαφρύ όνομα
Είναι πολύ καθαρά εδώ
Γίνε όποιος θες να είσαι
Μετέφρασε τον εαυτό σου πάνω στις επιφάνειες
Τα τζιτζίκια βουίζουν
μέσα από κρυφά ηχεία
άντρες παίζουν με το κάτω μέρος της κοιλιάς τους
και πνίγουν τα πάντα
Ισορροπία
Εισβολή για πρωινό
χαλαρώνεις μια τρύπα τη ζώνη
τσάι αυγά φοβία
ίσα που μπορείς
είναι περίοδος αιχμής
κραδαίνεις τις συσκευές σου
γλυκό αίμα
Ήπια αποστειρωμένο
κατά μια έννοια αιώνιο
Πάρε, φάε αυτό το σώμα
ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμί
πίνε δίχως τέλος
Είναι μικρό καθάριο φωτισμένο τεχνητά
καλά πληρωμένο
Ποτέ δεν θα σου φτάσουνε γι’ αυτό
καθόλου σαν μια Φορντ
Τα κεφάλια πονούν χωρίς των επικάλυψη ακουστικών
Ευρυδίκη Μέδουσα
Μην επιστρέφεις στις χθεσινές ειδήσεις
όλα συμβαίνουνε ακόμη
χωρίς να έχει σημασία εάν
βρίσκεσαι σε διακοπές
Ο ήχος κλήσης μου είναι ένα κλικ
Έχεις το εισιτήριο της πτήσης σου, τον μυϊκό σπασμό
ακριβώς σαν τις μέρες που εναλλάσεις κολόνιες
δεν είσαι σίγουρος ακριβώς ποιός είσαι
Αναμένεις μια μισοτελειωμένη φράση
να σου δώσει ένα σημάδι, να αληθέψει
ακολουθείς πιστά τα βήματα των καταναλωτών
τις μοναδικές τους διευθύνσεις, τα κοινά απωθημένα
Στο τέλος πέφτει το σκοτάδι και οι λέξεις χάνουνε τη λάμψη τους
ως και τα οδοντικά αποτυπώματα γίνονται αφετηρία για βελτίωση
ξέρεις πόσο κοστίζει αυτό το σώμα τη βδομάδα;
Πλήρως επιπλωμένα άγχη
με άριστες επιφάνειες και θεαματικές οικονομικές προοπτικές
ολοκληρωμένες με μια θέση
ολόπλευρες ανέσεις εκεί τριγύρω
Αγοράζεις το χρέος των εκπληρωμένων ονείρων
Τα ψίχουλα είναι ψίχουλα σε κάθε διεύθυνση
πες ο,τι θες
Στον δικό του χρόνο
Δεν πέρασε δα καιρός από τότε που με καλόπιασες και με πίεσες
τα μαλλιά σου λευκανθίκαν απ’ τον ήλιο
Τη στιγμή αυτή, σκορπίζω άμμο γύρω από το σπίτι
τα καλώδια φλυαρούν για μια διάσκεψη υπερδυνάμεων
Θα ήθελα να εξάγω μικρά έργα τέχνης
απ’ τα καψαλιασμένα άκρα σου και να παραμείνω στο σκοτάδι
μα η καταστροφή παραμονεύει ακόμη και στις λωρίδες του μη μαυρισμένου δέρματος
Ενόσω εκπέμπουν για τις ζώνες απαγόρευσης, θαραλλέα εμείς τραβάμε σε μια περιήγηση του σώματος μας
με γέλια κι ένοχες αναμνήσεις
απ’ τα πρωτοσέλιδα ειδήσεων στο διαδίκτυο
Ηγεμονικά νερά παφλάζουνε στην αγκαλιά σου
Όταν πλοία κι ηπειρωτικά εδάφη βρίσκουν μεταξύ τους είμαστε στα καλύτερα μας
Θέλω να σε ταΐσω υπεργινωμένες φράουλες και να ηγηθώ ηλιθιωδών εκρήξεων
μα ωστόσο παρασύρομαι κι ο φόβος αναλώνει τα υπολείμματα
δεν είναι μακριά η στιγμή που όλα θα έχουνε περάσει
Βιογραφικό
Ο Ondřej Lipár είναι ποιητής, δημοσιογράφος και φωτογράφος. Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία ποίησης: Skořápky (Nutshells, 2004), Komponent (Component, 2014) και Retro (2023). Για περισσότερο από μια δεκαετία, συνεργάζεται με τον σημαντικό εκδοτικό οίκο Éditions Fra. Από το 2020, μαζί με την Barbora Votavová, δημιουργεί το Do slov, ένα λογοτεχνικό podcast. Διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Τσέχων συγγραφέων και σήμερα εργάζεται ως διευθύνων συντάκτης της Vogue CS.
