ΗΜΙΔΕΣΜΟΣ
Ούριος άνεμος για αναρρίχηση
στο σώμα του δίγλωσσου ξενιστή
αφήνοντας πίσω σου
καταυλισμούς κουρελήδων
βρεγμένα προσανάμματα
και το σάστισμα των ντίλερ
Αιωρείσαι στο σχίσμα
του βασάλτη και της Χάγης
ακούγοντας γκέμια αλόγων να σπάνε
και τα τσιμπούρια της ήβης
να συνθλίβονται στις χούφτες κοριτσιών
Ατενίζεις κωμοπόλεις με νάρθηκες
εκλεπτυσμένα πραξικοπήματα
και τον συνεργό σου
νεκρό από τη λέπρα του αρμαδίλου
Κόβεις το σκοινί
και μια χιονοστιβάδα καταπλακώνει
φυσιοδίφες και αντιρρησίες συνείδησης
Ξανά είλωτας
σέρνεσαι στις τσουκνίδες
ψάχνοντας
τη φυγόκεντρο κάθε λογής μονοπώλιου
κι ο υποδόριος βόμβος
καλύπτει τον κουρνιαχτό από τα χυτήρια
κι απαλύνει τον πόνο των ουλών
από σκασιαρχεία και εκρήξεις ωαρίων
Κατρακυλάς
στο ρέμα όπου λούζονται διάκονοι
μεταμφιεσμένοι σε ιτιές
έχοντας κρύψει τις περγαμηνές τους
στα μανιτάρια των ριζών
και τις αμφιβολίες βαθιά στον φλοιό
Δεν γαληνεύεις
σηκώνεσαι και παίρνεις τους δρόμους
για κάποιο ταχυφαγείο
ή για τη Λωρίδα της Γάζας.
ΤΑΝΤΑΛΟΣ
Ανάδυση
από μια αφύσικη ψυχανάλυση
στα απομεινάρια μια ανασκαφής
που αγιάστηκε με αστερόσκονη
και αμβροσία ονομασίας προέλευσης
σε κάποια σύνορα
αφυδατωμένος
γυρεύεις μεροκάματο στα χωράφια
μια σύντομη άνοιξη της Τοσκάνης
ένα μακρύ φθινόπωρο στον Νέβα
Συνδαιτυμόνας
κατάχαμα
με θηλυκά ειδώλια
και ιντελεκτουέλ νταβατζήδες
ακουμπώντας την πλάτη
στον βράχο του Σίπυλου
σε μια τελευταία προσπάθεια
να ενώσεις τα θραύσματα
του καθρέφτη της υφάντρας
φορώντας μόνιμα το χαμόγελο της Γλασκώβης.
