Η μνήμη
Η μνήμη μου,
Επιλεκτικά αποφάσισε
να μην με αναγνωρίζει
Και λησμονά να μου
θυμίσει τις υποχρεώσεις της προς το εγώ
μου
Χαμογελά στις επιληπτικές
επιλογές μου
Και χαίρεται με τα
αδιέξοδα που με έσπρωξε να παίξω
Και γω με τα χέρια στις
τσέπες
Κάνω βόλτες γύρω από
το μυαλό μου
Και σφυρίζω σκοπούς
που ξεκλειδώνουν τις ενοχές
Και τα κενά της απραξίας
μου
Καταλήγω πάλι να ικετεύω
την μνήμη μου
Να μου ανοίξει την πόρτα
ΟΙ ΡΙΖΕΣ
Ψάχνω κρυφά στη λήθη
μου
για να ανακαλύψω…
δεν θυμάμαι τι…
χρόνια η λεύκα σκυμμένη
στο νοτιά
δεν ένοιωσε παρά τη
μούχλα
οι ρίζες συνέθλιψαν
τις πέτρες και ο τοίχος κατέρρευσε
δεν απόμειναν παρά μόνο
τούτες οι καταραμένες ρίζες
που σαν ουρές φιδιών
απλώνονται
όλο και περισσότερο
κάτω από τον ίσκιο μου
και συνθλίβουν τώρα το
κορμί μου
χωρίς να είναι καν οι
δικές μου ρίζες…
(Περιοδικό ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ,
τεύχος 178/2015)
Τα
άχρηστα αγαπημένα παπούτσια
Κείνα
τα φορεμένα παπούτσια
Σκεφτόμουν
πάλι απόψε
Στριμωγμένα
στο βάθος της ντουλάπας
Σχεδόν
ξεχασμένα
Γδαρμένα
και φθαρμένα
Ανάξια
να με συνοδέψουν σε αξιότιμες συναθροίσεις
Μα εγώ
λέω να μην υπακούσω και να τα φορέσω
Γιατί
άλλα πιο όμορφα δεν έχω
Ψάχνω
λοιπόν με ανυπομονησία σε όλα τα ράφια
Και
κει πάνω από τις παλιές σπασμένες
ομπρέλες
Και
κει κάτω από τα κουτιά με τα κατσαβίδια
και τα εργαλεία
Μα
δεν τα βρίσκω πουθενά
Μου
είχες πει αλήθεια δηλαδή ότι τα πέταξες
πέρσι το καλοκαίρι
Μαζί
με άλλα αντικείμενα «άχρηστα» και
«περιττά»;
Όμως
εγώ θέλω να τα φορέσω
Άλλα
πιο όμορφα δεν έχω
Πες
μου που πέταξες όλα τα «άχρηστα» και
«περιττά» αγαπημένα;
Θέλω
να ψάξω να τα βρω
Άλλα
πιο όμορφα δεν έχω
(Περιοδικό
ΚΟΡΑΛΛΙ, τεύχος 2/2014)
