ΙΙ
Όταν περιμένω τα λεωφορεία
λιώνω ξένα αποτσίγαρα στο πεζοδρόμιο
– σκοτώνοντας τα παιδιά της αναμονής σαν να ήτανε
μυρμήγκια.
Μια τυφλή κίνηση.
Είχα σκληρά πόδια από πάντα.
Επιδεικτικά
Τα ‘βαζα γυμνά μες στις τσουκνίδες για την μπάλα
τις εποχές που με κοστολογούσαν
από τις γρατζουνιές και τα γδαρμένα γόνατα.
Πότε τα πρωτοξύρισα;
Πώς το καβάλο έγινε εμπόδιο;
(ανάθεμα κι αν θυμάμαι)
Μόνο που
το ‘θελα να ‘μαι άντρας
– και τώρα που δε θέλω –
έτσι ατίθασο που έμεινα να τους εκδικηθώ;
απόσπασμα από την ενότητα ΙΙ, σελ. 15
