Η Έμμετρη Φυσική Ιστορία των Θεάτρων είναι ένα
ποιητικό αφήγημα, επιμελώς συγκοπτώμενο και οπωσδήποτε συνεχές. Η φυσική
ιστορία μιας παρά φύση τέχνης. Έμμετρη και ομοιοκατάληκτη – καθώς
πρέπει: Σαν να τελειώνουν όλα, και η μουσική να συνεχίζει να παίζει
ανεπηρέαστη, για τον εαυτό της.
Παρακολουθούμε, με έκθαμβα παιδικά μάτια, τα μέλη ενός μοντέρνου
θιάσου. Ο Καμπουράκος, η Εσταυρωμένη του Τσίρκου, ο Άγιος Πρεκάριος κι ο
Εθνικός Αντικέρης, συσπώνται μέσα στο στίχο και μέσα απ’ το στίχο. Η
Μούσα παλεύει χαριτωμένα να ξεφύγει από τα μαχαίρια του τσίρκου, το
νυστέρι του Ανθολόγου και τον κορσέ του Προκρούστη. Ο πασίγνωστος
σονετογράφος του 19ου αιώνα Κάρολος Μαρξ αναστέλλει (για μια στιγμή) τη
δυσπιστία του: η ευτυχία ίσως και να μην είναι μια “διαρκώς αθετούμενη
υπόσχεση”. Ανάμεσα στις γραμμές – γλιστράει διαρκώς μία καρδούλα από
υγραέριο. Στο τέλος, ενεδρεύει η βιβλιογραφία, αντιβίωση για τα
συμπτώματα της λυρικής ευδαιμονίας.
Ο Στέργιος Μήτας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1980. Είναι
διδάκτορας φιλοσοφίας του δικαίου (τμήμα Νομικής ΑΠΘ). Ζει στον Βύρωνα
Αττικής κι εργάζεται ως νομικός. Η Έμμετρη Φυσική Ιστορία των Θεάτρων είναι το πρώτο ποιητικό του βιβλίο.
