Δεν έχω πρόσωπο κατάλληλο γι’ απολογία
Τα όρια με στενεύουν
ακόμα και σήμερα
Απαγορεύεται το σκέπτεσθαι
πολλώ δε μάλλον το αισθάνεσθαι
Κουβαλάω μονίμως τη βαριά στην τσάντα μου
μην τύχει και φτάσω στα σύνορα μιας εποχής
να τα συνθλίψω
Παρόλα αυτά
η προσπάθειά μου να παραμείνω στο χρόνο
δεν είναι ποτέ αρκετή
Ξεχνιέμαι και χάνομαι
Χάνω
Περικυκλώνομαι από συναισθήματα
και αν μη τι άλλο
χάνω ένδοξα.
Όσο το σώμα είναι νερό
Άφησα τη λύπη
στα βράχια μιας μακρινής παραλίας
Ίσως το θαλασσινό νερό
καταφέρει να της αλλάξει γεύση.
Ωστόσο, ακόμα κι αν αυτό δε γίνει
τουλάχιστον θα βρίσκεται πια σε καταλληλότερο μέρος.
Η προνοητικότητα
μου χτυπάει την πόρτα μόνο κατόπιν εορτής
Όσο το σώμα είναι νερό
τα πράγματα είναι κάπως πιο δύσκολα.
