Marco Denevi, Τρία μικροδιηγήματα

Η προσωρινότητα και το μέλλον

Σ’ ένα κακόφημο ξενοδοχείο, στην οδό Campagne Première, το 1872, ένας ακαδημαϊκός κατασκόπευε απ’ την κλειδαρότρυπα το διπλανό δωμάτιο. Βλέπει, σκανδαλισμένος, ότι ένας άντρας και ένας νεαρός έκαναν έρωτα. Καλεί την αστυνομία και οι ζεντάρμ* προσάγουν τους δύο έκφυλους. Τότε ο ακαδημαϊκός επιστρέφει στο δωμάτιό του και, πιο ήρεμος, συνεχίζει να γράφει μία μελέτη, καλοδουλεμένη και εγκωμιαστική, σχετικά με την ποίηση του Πωλ Βερλαίν και του Αρτύρ Ρεμπώ. Εν τω μεταξύ, στο αστυνομικό τμήμα, οι δύο έκφυλοι, ανακρινόμενοι, λένε ότι ονομάζονται Πωλ Βερλαίν και Αρτύρ Ρεμπώ, αντίστοιχα, και ότι είναι ποιητές κατ’ επάγγελμα. Στην τσέπη του άντρα βρίσκεται ένα ποίημα που τιτλοφορείται Vers pour étre calomnié.

———————–

* Οι ζενταρμ (endarme) ήταν βαριά οπλησμένοι στρατιώτε,ς ευγενούς καταγωγής, που υπηρετούσαν στο γαλλικό στρατό από τα τέλη του Μεσαίωνα μέχρι τις πρώτες σύγχρονες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Τα ζώα της Γεννήσεως

Προσφάτως
εκδιωγμένος απ’ τον Παράδεισο, ο Αδάμ εμφανίστηκε, προκαλώντας αίσθηση,
ανάμεσα στα ζώα. Όλα αναγνώρισαν σ’ αυτόν ένα ον πιο ισχυρό απ’ τους
υπόλοιπους κάτοικους του νερού, του αέρα και της γης. Αλλά ενώ κάποια
έτρεξαν να ξεπροβάλλουν, άλλα, περήφανα για την ελευθερία τους,
προτίμησαν να παραμείνουν απομονωμένα. Τα τελευταία ο Αδάμ τα αποκάλεσε
αγρίμια.

 Ο παντοτινός δίχως ανταπόκριση έρωτας των ισχυρών για τους ανίσχυρους

Μέχρι το τέλος των ημερών του ο Περσέας έζησε πιστεύοντας ότι ήταν ένας ήρωας επειδή είχε σκοτώσει τη Γοργόνα, εκείνη την τρομερή γυναίκα το βλέμμα της οποίας, αν διασταυρωνόταν με κείνο ενός θνητού, τον μετέτρεπε σ’ ένα πέτρινο άγαλμα. Ο χαζός. Αυτό που συνέβει ήταν ότι η Μέδουσα, μόλις τον είδε από μακριά, τον ερωτεύτηκε. Ποτέ της δεν της είχε συμβεί ξανά. Όλοι οι οποίοι, σαγηνευμένοι απ’ την ομορφιά της, την είχαν πλησιάσει και την είχαν κοιτάξει στα μάτια, έμεναν απολιθωμένοι. Αλλά η Μέδουσα τώρα, ερωτευμένη με τη σειρά της, αποφάσισε να σώσει τον Περσέα απ’ την απολίθωση. Τον ήθελε ζωντανό, παθιασμένο και ευαίσθητο, παρά το τίμημα του να μην μπορεί να τον κοιτάξει. Χαμήλωσε, λοιπόν, τα βλέφαρά της· μοιραίο λάθος αυτό της Γοργόνας με τα μάτια κλειστά. Ο Περσέας την πλησίασε και της έκοψε το κεφάλι.

μετάφραση: Στάθης Ιντζές

***

 Σύντομο βιογραφικό:

Ο Μάρκο Ντενέβι (1922-1998) υπήρξε Αργεντίνος συγγραφέας και δραματουργός. Σχετικά με το έργο του έχει γραφτεί ότι «χαρακτηριστικά στοιχεία των έργων αυτού του ”εργάτη των λέξεων” -όπως ακόμα και ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του-, πάντοτε εντυπωσιακά καλοδουλεμένα, είναι οι ήρωες που τείνουν στο παράδοξο όταν δεν πρόκειται για αυτοβιογραφικό έργο, η αμφισημία της σύλληψης και της γνώσης, η επικράτηση της μηχανορραφίας και μια αίσθηση του αστείου που πλησιάζει το μαύρο χιούμορ».