Σε
ένα καφέ
Τι
κατάντια είναι αυτή ρε μαλάκα
συγκατένεψε
στον εαυτό του
με
βλέμμα οριζόντιο
ο
δάσκαλος
κάτι
τέτοιο δεν θα μπορούσε να το πει
έξω
από το σώμα του
με
θέα πανοραμική
ή
με τα αστέρια πάνω από το κεφάλι του
καθώς
τα έλεγε βασανιζόταν
στην
γκιλοτίνα
στα
κολαστήρια της Αβέρωφ
και
έπειτα στο κουφάρι του
και
τότε εμφανίστηκε ο μέγας
Μακιαβέλις
και
τον ακούμπησε μαλακά στην πλάτη
λέγοντας
του
Αγαπητέ
μου
χώρισε
δυο γαϊδουριών τα άχυρα
Ποια
γενιά;
Η
καύτρα στο στόμα της
το
αστέρι του Δαυίδ
έδειχνε
κατακείθε
το
Θεό να παίζει στα ζάρια
τον
σκύλο του
και
τον άνθρωπο
γονατιστό
καθώς
έχανε
την πίστη
στον
εαυτό του
φως
φανάρι
πως
παγιδεύτηκε κι εκείνος
όπως
η αράχνη λεία
και
ο παλλόμενος ιστός της
είχε
ορέξεις ο αέρας
ήθελε
να ξεριζώσει
τον
όλεθρο
