ΑΡΙΣΤΕΑ
ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, “Μας προσπερνά”, εκδ.
“ΚΕΔΡΟΣ”
Η
νέα ποιητική συλλογή της Αριστέας
Παπαλεξάνδρου τιτλοφορείται “Μας
προσπερνά”. Μας προσπερνά η ίδια η
ποίηση, ως ένα ανάερο φουστάνι σε μια
στροφή ενός δρόμου. Θα μπορούσαμε να
πούμε οτι η ποιητική συλλογή της
Παπαλεξάνδρου δυνητικά χωρίζεται (με
την πρόταξη πριν από κάθε ενότητα ενός
δίχως τίτλου ποιήματος) σε πέντε
ανισομερείς ενότητες. Σε όλο το φάσμα
της συλλογής έχουμε να κάνουμε με τοπία,
τοποθεσίες, δρόμους και ανθρώπους που
βρίσκονται σ’ αυτά. Είναι και οι αφορμές
για την ποιήτρια να αναρωτηθεί για την
ποιητική γραφή, για τις δυνάμεις της,
μέχι να καταλήξει στο τελευταίο ποίημα
της συλλογής με τον τίτλο “Εις εαυτόν”,
όπου και η σαφής νύξη να συνδυαστεί η
ποίηση με μια προσωπική (της ποιήτριας)
στάση ζωής. Στην πρώτη ενότητα (ως
παράδειγμα) παρομοιάζεται η ποιητική
έμπνευση με άγνωστους ή ξένους ανθρώπους
που κυκλοφορούν στο δρόμο και τους
οποίους συναντά η ποιήτρια. Ψυχανεμίζεται
την ένταση που αυτές οι συναντήσεις της
προσφέρουν αλλά στο τέλος παραμένει η
σιωπή να κατακτά την ίδια και το ποίημα.
Το ύφος της Παπαλεξάνφρου εξομολογητικό,
ήρεμο και στοχαστικό συνθέτει ένα καμβά
ερωτημάτων τα οπόια όλοι, όσοι καταγίνονται
με την τέχνη της ποίησης (καθείς με τον
τρόπο του βεβαίως), θέτουν στον εαυτό
τους.
