Salvatore Fiume, ένας Σικελός στο Mιλάνο

Μετάφραση: Ευαγγελία Πολύμου

 

Arrivo a Milano


Ero un fiume senza letto

arrivato a Milano

con un treno siciliano

senza amici nè nemici

senza tetto.

E pioveva

mi pioveva sul cappotto

che non era neanche mio

di chi fosse lo sa Dio

e pioveva su quel fiume

ch’ ero io.

Giovinetto

arrivato col traghetto

proveniente da lontano

da laggiù dov’ è lo Stretto

per raggiungere Milano,

ero un altro siciliano

che aggiungevasi a Milano.

Ma pioveva

ed io ridevo

chè pioveva sul bagnato

di quel fiume incappottato

ch’ ero io.

Poi Milano puntuale,

apprezzato il sacrificio,

preso in braccio come un micio

mi posò sul suo guanciale.


Άφιξη στο Μιλάνο

Ήμουν ένας ποταμός δίχως κοίτη1

που ήρθε στο Μιλάνο

μ’ ένα τρένο σιτσιλιάνο

δίχως φίλους μήτ’ εχθρούς

δίχως κλίνη.

Κι έβρεχε

έβρεχε πάνω στο παλτό μου

που δεν ήταν καν δικό μου.

Κύριος οίδε τίνος ήταν!

κι έβρεχε πάνω σ’ εκείνο τον ποταμό

που ήμουν εγώ.

Νεαρός

που ‘φερε τα κάτω πάνω

για να φτάσει στο Μιλάνο,

ήρθε απ’ το μακρινό

του Νότου εκείνο το Στενό,

ήμουν άλλος ένας σιτσιλιάνο

που αριθμούσε το Μιλάνο.

Όμως έβρεχε

κι εγώ γελούσα

που έβρεχε πάνω στο βρεγμένο

τον παλτοφόρο εκείνον ποταμό

που ‘μουν εγώ.

Ύστερα με ακρίβεια το Μιλάνο,

αγκαλιάζοντας με ως μια γαλή

εκτιμώντας τον βίο μου τον ενδεή

μ’ έβαλε στο προσκέφαλό του επάνω.

——————————————-

1 Σ.τ.Μ.: Λογοπαίγνιο του Σαλβατόρε Φιούμε με το επώνυμο του. Σα
να λέμε, ο Σωτήριος Ποταμός.