ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ
Μιλάμε για βιβλία κι επανάσταση
ο ορίζοντας απλώνεται μπροστά μας
Τα κύματα μια μέρα θα ρουφήξουν το τσιμέντο
λες
θα καταπιούν τις πολυκατοικίες
Η φλέβα φουσκώνει ορμητικά στο μέτωπό σου
Τσιάπας και Ισπανία του ’36
Η θάλασσα γλύφει τα πόδια μας
Είναι κύκνοι εκείνα εκεί μακριά; ρωτάω
…είναι απλώς σημαδούρες. Γελάς.
Είμαστε ακόμα ανίδεοι για το παγόβουνο που λιώνει
το δάσος που καίγεται στη Σιβηρία
πολύ μακριά από τον ήχο του δελφινιού όταν σφαγιάζεται
στο Ταϊτζί της Ιαπωνίας.
Κι όμως, να μια σταγόνα αίμα πάπιας, Γκαμπριέλ Γκαρθία, πλάι μας
Δίπλα στα νιτρικά του πατέρα που περνούν στον υδροφόρο ορίζοντα
για να μην περπατάμε σκυφτοί.
Γη και ελευθερία. Στο μέτρημα χάνουμε πάντα.
Κάτω από τους πολλαπλασιασμούς
ψάρια γαλαζοπράσινα και ασφυξία από πλαστικά
Κάτω από τις διαιρέσεις,
Ποτάμια από χρήμα, τσιμέντο ή αεράκι
στις προσθέσεις θα βάλουμε τον ψαρά που δένει το πτώμα του Ντον Φίλιπς και του Μπρούνο Περέιρα
σε έναν κορμό στον Αμαζόνιο.
Στις αφαιρέσεις θα βάλουμε την Εταιρεία
και το κέρδος.
Στο τηλεσκόπιο του James Webb
αντικατοπτρισμός
να, μια σταγόνα αίμα γη.
