Έργο τού Λουί-Αντρέ-Γκαμπριέλ Λουσέ (1797)
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΓΟΡΓΟΝΕΣ
Είναι κάτι όνειρα ελλειπτικά
κάτι οβάλ όνειρα δίχως γωνίες
που δεν κατάφεραν να σκαλώσουν πουθενά
Κατρακυλώντας βυθίστηκαν στην άβυσσο της ψυχής
στοιβάχτηκαν στο αδοπελαγικό της σκότος
Με τα χρόνια γονιμοποιήθηκαν ζευγαρώνοντας
με τα υπόλοιπα πλάσματα που ναυάγησαν εκεί
Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι γοργόνες
Όσο λιγότερες προσπάθειες κάνατε να ευοδωθούν
αντιστρόφως ανάλογος ο αριθμός των εχιδνών
που ξεφυτρώνουν για μετάξι
Όσο περισσότερα τα χρόνια εκκόλαψης στον άφωτο βυθό
αναλόγως τρομερή η σειρήνια λαλιά τους
Περιοδικά αναδύονται άδοντας
προσπαθώντας να σας γητέψουν
να περπατήσουν ξανά στη στεριά
Δόλια υπόσχονται ν’ αποβάλλουν ουρές και λέπια
Σε κάθε αντίκρισμα θα σας απολιθώνουν
Σε κατάρτι φροντίστε να δεθείτε χειροπόδαρα
Όσο ζυγώνουν σφίξτε των παλαμαριών τις άκρες
Τ’ αυτιά φράξτε μ’ απαλομάλαχτο κερί
Αποκομίζοντας αυτή την εμπειρία
σαν Αργοναύτες ταξιδέψτε
με το τραγούδι του Ορφέα
σε αγίνωτα όνειρα, απαλόσαρκα
κι αφήστε τες άπτερες
να μεταμορφωθούν σε βράχια.
Ο ΣΟΥ ΣΕΦ
Ποτέ δεν του άρεσαν τα γλυκόξινα
Ο συνδυασμός της μωβ φλούδας
με την κίτρινη ζουμερή σάρκα
Η πάπια που στο στήθος της
κόλλησε γλυκό του κουταλιού πορτοκάλι
Δεν έβγαζε νόημα το χοιρινό που λούζεται στα βερίκοκα
ούτε το χορτοφάγο ζαρκάδι που ξάφνου γίνηκε αλκοολικό
με λίγο μέλι και ουίσκι
Αδιανόητο οι εκκρίσεις μελισσών
ν’ αναμειχθούν με τον πηχτό ποταμό αιγών
πάνω σε μια επίπεδη βάση ζύμης
για αύξηση των επιδόσεων
Δεν μπόρεσε ποτέ ν’ αποδεχθεί την «Ηδυπάθεια»1
Πώς άραγε ένας ποιητής
προτείνει σε ολυμπιονίκες κέικ τυριού με μέλι;
Κι ο Κάτωνας ο Τιμητής2 πώς το βελτίωσε
προσθέτοντας δάφνη με αλεύρι;
Ποτέ δεν έβαλε την καρδιά πάνω απ’ το μυαλό
αγνοώντας πως η βαθιά γνώση τεχνικών και υλικών
υπερισχύει κάθε συνταγής
Πιστός υπήρξε ακόλουθος των διαταγών του σεφ
τη διαφωνία του κρατώντας μυστική
ώσπου να τον διαδεχθεί
Όταν το “σου” του αφαιρεθεί
σε μάγειρα απλό θα μεταμορφωθεί
να κουβαλά τσελεμεντέδες.
*
1. Ηδυπάθεια: ή Γαστρονομία, το πιο γνωστό έργο του Αρχέστρατου. Γράφτηκε σε ποιητικό εξάμετρο και διασώζεται εξ ολοκλήρου σε 62 τμήματα στο κείμενο των Δειπνοσοφιστών του Αθήναιου (2ος αι. μ.Χ.). Το ποίημα με κωμικό ύφος πληροφορεί τον αναγνώστη για το που μπορεί να βρει το καλύτερο φαγητό στις περιοχές της Μεσογείου, καθώς παραθέτει αρκετές μαγειρικές συνταγές και τρόπους παρασκευής εδεσμάτων. Μία από τις συνταγές περιλαμβάνει γλυκό πλακούντα, το οποίο αποτελούνταν από διάφορα επίπεδα ζύμης γεμισμένα με μέλι και μαλακό τυρί.
2. Κάτωνας ο Τιμητής: ο Μάρκος Πόρκιος Κάτων (234 π.Χ. – 149 π.Χ) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, ο επιλεγόμενος Major (Πρεσβύτερος) για να διακρίνεται από τον ομώνυμο δισέγγονό του, Κάτωνα τον Νεότερο. Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα τον Κάτωνα, το συντηρητικό Γερουσιαστή, σκληροτράχηλο στρατιώτη, τον νομοθέτη, τον ρήτορα που έζησε σε μια εποχή γεμάτη ίντριγκες, δηλητήρια και πολέμους να μπαίνει στην κουζίνα και να φτιάχνει μελόπιτες. Κι όμως στο έργο του De Agri Cultura, στο κεφάλαιο De Re Rustica μας δίνει τη συνταγή για το περίφημο ρωμαϊκό Savillum μια πίτα με μέλι, μαλακό τυρί και μπόλικα δαφνόφυλλα.
