ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ
Καθώς οι εντυπωσιασμοί
λαμβάνουν τέλος
(λόγω χρόνου),
οι σκέψεις γίνονται
ένας μορφασμός,
μια βαθιά ρυτίδα
στο μέτωπο.
Το μολύβι αποτυπώνει,
σκιές δίχως ζωή.
Οι υπαινιγμοί θολώνουν
τις αλληγορίες,
στερεύουν τις γραμμές
από φως.
ΑΝΕΥ ΠΡΟΣΩΔΙΑΣ
Δεν χωρούν απαλλοτριώσεις
και εξηγήσεις
στο κενό.
Μέσα του κυριαρχούν
οι άγνωστες λέξεις
και η λήθη.
Ανήκουν στον αντικόσμο,
έξω απ’ την πραγματικότητα.
Εκεί εγγράφονται
παρακαταθήκες με προσδοκίες
(ποιητικές),
και άνευ προσωδίας.
