ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Εγερτήριο
με τις πολυμερείς
φωτοσκιάσεις
του ίμερου.
Οι
Πλειάδες μόλις που αχνοφαίνονται.
Αχνίζουν
των πληβείων τα καπνοχώραφα
κι
ένας ήχος από χαλκό
τον
αγέρα χτενίζει.
Ακούγονται
ήδη οι πρωινές εν πόδεις
επίνειες
αψημαχίες.
Οι
οδοκαθαρίστριες με το γλυκό κουδούνισμα
δίνουν
το σύνθημα.
Κονιορτός
από γιδοπρόβατα που οδηγούνται
άλλα
για σφαγή
και
άλλα για βοσκή.
Στο
θόρυβο της ημέρας
και
υπό την βάσανο του κέρδους
μόνο
οι νιόπαντροι διεκδικούν
το
μέλλον τους.
Κάθε
ιδέα μαραίνεται
από
την σιέστα του καύσωνα.
Η
πόλη χαλαρώνει, αφήνεται
να
ξεπεζέψει η φαντασία της.
Η
θελκτική «Άζωρος»
πιάνει
την εώρα της,
οι
γιοί τους καναπέδες
κι
ο πάδρε την εφημερίδα του.
Μόνο
η θάλασσα ανεπηρέαστη
από
τα δρώμενα ψυθιρίζει και αφουγκράζεται.
Άλλωστε
είναι η ώρα που απαξιώνεται
ακόμη
και ο θάνατος.
Ατείχιστη
χρονικότητα
Σε
μεταμορφώνουν οι λέξεις
και
μαθηματικοποιούν τις φυσικές
προεκτάσεις
του εαυτού σου.
Σε
επαναφέρουν στην απροσχημάτιστη ροή
μιας
ατείχιστης χρονικότητας.
Αποθηκεύουνε
τις άτοκες συγκρούσεις
ενός
χαμερπούς ατελέσφορου.
Διαβιβάζουν
την ανία προς τις ώρες των άστρων
και
τις πορείες των αρκτικών κοπαδιών
διανθίζουν.