1
ο
χώρος
με
σύνορα προκαθορισμένα
από
φωτιά κραυγή αναστέναγμα
και
μη-με-λησμόνει
παθητικός
παραμένει στων ειδών τα περάσματα
φίλε
μου
ανοιγοκλείνει
χωρίς αντίσταση να προβάλλει
στη
δύναμη στο χρόνο
ο
χώρος έχει πόρους και μυστικά περάσματα
ΜΗΝ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ταπ
ταπ τις σταγόνες
ταπ
ταπ οι σταγόνες δραπετεύουν
διαρροή
πληθυσμού και πιζάμες σταυρωμένες στα
μπαλκόνια πολύ
χρωμες
μονό
χρωμες
κίτρινο
οικογενειακό συμβούλιο
πράσινο
οικονομικό συμβούλιο
θαλασσί
οικουμενικό συμβούλιο
αυγουλωτά
γαυγίσματα
σε
λιποθυμισμένες πλάκες
τα
βήματά τους
καλημέρα
στεριά
ΜΗΝ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ
το
τραγούδι σου ανέμελα να σφυρίζεις
με
τα χέρια στις τσέπες
φίλε
μου
το
τραγούδι σου φύλαξε στις άδειες τσέπες
2
χρωματιστά
χταπόδια αγκαλιάζονται
υγρά
και καθαρά –αγκαλιάζονται–
αλλαγές
στα σχήματα στα χρώματα
–υγρά
και καθαρά–
ίδια
η γιορτή του νερού στα σώματα
γοργώ
σθενώ
ευρυάλη
ανίσχυρες
στην
αυλή οι κότες τινάζονται χωρίς κεφάλι
κι
ο τοίχος μεσημέριασε
στα
τατουάζ τα μονό
χρωμα
τα μονό
χρωμα
σαν
πηδάς τη φωτιά – σκοπεύω
μάζευε
τα πόδια σου – τα χέρια
μάζευε
δύναμη – σκοπεύω
τίναζε
το κορμί ψηλά – την καρδιά
σκοπεύω
οι
χορευτές στο πανηγύρι με τα πόδια στον
αέρα
το
μαντήλι στο χέρι
ωπ
το
μαντήλι στο χέρι δεσμός κι ανάμνηση
η
αστραπή
κυνηγάει
το δέντρο
το
άοπλο
κι
ο μελλοθάνατος
το
μαντήλι στα μάτια δεσμός κι ανάμνηση
και
μη-με-λησμονεί
από το τεύχος 5-6 της θράκας
