ΝΕΚΡΟΦΑΝΕΙΑ




Θα
ξεκινήσω
κάπως
αναπάντεχα:
το
συγκεκριμένο
βιβλίο
με
βρήκε.
Όντας
μοναχικά
στερεωμένο
σε
μια
προθήκη
βιβλιοπωλείου,
έδειχνε
να
με
περιμένειή,
ακόμα
περισσότερο,
υπήρχε
η
αίσθηση
του
προορισμού,
με
την
κυριολεκτική
σημασία
της
λέξης.
Έχοντας
ήδη
έλθει
σε
επαφή
με
το
ποιητικό/θανατολογικό
έργο
του
Ζαχαρία,
ήμουν
κατά
κάποιον
τρόπο
προετοιμασμένος
για
κάτι
απρόσμενο.
Ίσως
αυτό
να
ακούγεται
αντιφατικό,
περιγράφει
όμως
επακριβώς
την
αίσθηση
που
είχα,
κοιτάζοντας
το
λιτό,
μα
όμορφο,
εξώφυλλο.
Οι
κρίσιμες
όψεις
αυτών
των
προσεγγίσεων,
που
προέρχονται
τόσο
από
την
εγγύτητα
της
ποιητικής
έκφρασης,
όσο
και
από
τον
οίστρο
της
νεκρογνωσίας,
είναι
παρούσες
και
εδώ,
φυσικά.
Δοσμένες
βέβαια
με
έναν
αλληγορικό,
πικρά
σαρκαστικό
τόνο.
Συνεπώς,
νιώθω
πως
επιβάλλεται
να
αντιμετωπίσω
τούτο
το
βιβλίο
ως
συνέχεια
της
ποιητικής
εξόρυξης
του
ανθρώπου
που
το
έγραψε.
Ακόμα
κι
αν
κάποιοι
θα
το
θεωρούσαν
ως
δοκίμιο,
σατυρικής
φύσης
έστω.
Αντίθετα,
θα
έλεγα
πως
πρόκειται
για
μια
ακόμα
παραλλαγή
της
νεκρικής,
λυτρωτικής
φύσης
που
κυριαρχεί
στο
στερέωμα
του
συγκεκριμένου
ποιητή.
Συν
τοις
άλλοις,
το
αυτό
ύφος,
συνιστά
μια
αχνή
γραμμή
συνέχειας,
που
κατάγεται
από
το
γοτθικό
ύφος
του
αρχέγονου
επτανήσιου
ποιητή,
που
όλοι
γνωρίζουμε.
Προσοχή
όμωςμιλώ
για
σύνδεση
και
όχι
για
άμεση
επιρροή.
Κάτι
τέτοιο
θα
ήταν
αδύνατον
άλλωστε,
καθόσον
πρόκειται
για
εντελώς
διαφορετικές
συνθήκες
και
ξέχωρα,
διακριτά
χρονικά
πλαίσια.


Το
θέμα
της
αυτοκτονίας
είναι
από
μόνο
του
ένα
θέματαμπού.
Ακόμα
περισσότερο,
πάντοτε
με
συνάρπαζε
η
διαφορετικότητα
της
αντιμετώπισης
αυτής
της
πράξης,
ανάλογα
με
την
εκάστοτε
διαφορετική
κουλτούρα.
Για
να
καταδείξω
κάτι
αυτονόητο
όπως
αυτή
η
ρήση,
θα
χρειαστεί
να
ανατρέξω
σε
ένα
πασίγνωστο
παράδειγμα
που
καταδεικνύει
αυτήν
ακριβώς
την
διαφορά:
όπως
όλοι
σχεδόν
ξέρουμε,
η
αυτοκτονία
στον
Ιαπωνικό
πολιτισμό,
θεωρούνταν
κίνηση
τιμής,
που
προσέδιδε
αξία
και
κύρος
στον
αυτόχειρα.
Αντιθέτως,
στον
δυτικό
κόσμο
και
τις
παραφυάδες
του,
μια
τέτοια
πράξη
αντιμετωπίζεται
ως
δειλία.
Αντιμετωπίζεται
ως
παραίτηση.
Στο
παρόν
πόνημα,
επιλέγεται
βέβαια
μια
άλλη
κατεύθυνση.
Μέσα
από
ειρωνικές
παραινέσεις
και
δηκτικά
κελεύσματα,
προβάλλει
μια
ευαίσθητη
ματιά.
Μια
στοργική
όψη απέναντι
στο
φαινόμενοόπως
και
απέναντι
στον
ίδιο
τον
θάνατο.
Ενδεδυμένο
τον
μανδύα
του
σαρδόνιου
εμπαιγμού,
αυτό
το
βιβλίο
δείχνει
να
έχει
έναν
ιδιαίτερα
ζωντανό
παλμό.
Πράγμα
που
εμφανέστατα
ήταν
εσκεμμένη
επιλογή.
Έτσι,
αν
και
στα
χέρια
μου
κρατώ
ένα
εγχειρίδιο
με
συνταγές
αυτομομφής,
το
αποτέλεσμα
προσομοιάζει
περισσότερο
σε
μια
παρωδία
του
τρόπου
που
ο
μεταμοντέρνος
κόσμος
αντιλαμβάνεται
την
πορεία
προς
το
θάνατο.
Μια
παρωδία
της
ζωής,
εν
τέλει.
Ή
ακόμα
καλύτερα,
της
επιβίωσης,
καθώς
το
να
ονομάσει
κάποιος
την
τωρινή
κατάσταση
που
βιώνουν
οι
ένσαρκοι
πολίτες
ζωή,
μόνον
ως
ύβρη
θα
φάνταζε
στα
μάτια
μου.
Κάθε
συνταγή,
μαρτυρά
μια
ιδιαίτερη
οπτική,
διανθισμένη
με
σχόλια
πάνω
στον
τριγωνικό
άξονα
της
ύπαρξης,
του
πολιτισμού
και
της
κοινωνίας.
Αποφεύγοντας
την
παγίδα
της
ευκολίας,
του
κραυγαλέου
λόγου
εν
προκειμένω,
ο
ταξιθέτης
αυτής
της
παρωδίας
στοιχειοθετεί
τις
αντιθετικές
του
νύξεις
με
σαρκασμό.
Μα
όχι
με
ασέβεια.


Φρονώ
πως
είναι
μάταιο
να
αναφερθώ
περαιτέρω
στο
ύφος
του
ποιητή.
Ας
περιοριστώ
απλά
στο
να
τονίσω
πως
είναι
εξόχως
ιδιαίτερο
και
ευφυέστατα
λιτό.
Διατηρεί
την
σχέση
του
με
τις
προγενέστερες
απόπειρες
του
Στουφή,
χωρίς
ωστόσο
να
αποτελεί
αντίγραφο
τους.
Ο
πυρήνας
όμως
της
συγκεκριμένης
εμπύρετης
γραφής
δεν
βρίσκεται
στο
ότι
θέτει
ερωτήματαή
σε
κάποια
ανάλογη,
δήθεν
στοχαστική
αναφορά!
Αλλά
απεναντίας,
στο
ότι
δεν
επιζητά
καμία
απόκριση.
Και,
με
την
χάρη
του
Μπόρχες,
κληροδοτεί
το
τίποτα.
Σε
κανέναν.

 —————————————-


Ο
Γιώργος Καναβός

γ
εννήθηκε
στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία και
ηχοληψία. Έχει δημιουργήσει 2 ταινίες
μικρού μήκους (Joy, 2004, Distress, 2006) ενώ
εργάστηκε επίσης ως βοηθός σκηνοθέτη
σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές
παραγωγές στην Ελλάδα.

Από
το 2006 δραστηριοποιείται στο χώρο της
ηχητικής αταξίας, με τα κάτωθι σχήματα:

Wand.
And Princess (2006-)

Jacqueline
(2007-2009) Rebel Lands (2015-) Το Άσημο Αίμα (2016) είναι
το πρώτο βιβλίο ποιημάτων που εκδίδει,
με την επιμέλεια της Ars Libri
.