Μαριάννα Πλιάκου
98.7% CHIMPS
Γεννήθηκα σε μία βιολογική διασταύρωση. Απ’ αυτές που όλοι κι όλα πέφτουν με δύναμη στο ίδιο σημείο. Κι κάπου εκεί, στο σημείο αυτό, προέκυψα. Πέστε με χάμπιλις – ερέκτους – νεάντερνταλ – σάπιενς. Σάπιενς. Προσαρμόστηκα στο περιβάλλον, έφτιαξα εργαλεία, χρησιμοποίησα τη φωτιά. Κι νόμισα τον εαυτό μου μοναδικό.
Είπα, μόνο εγώ έχω συνείδηση.
Λάθος.
(πουλιά, θηλαστικά, χταπόδια έχουν)
Είπα, μόνο εγώ έχω γλώσσα.
Λάθος.
(δελφίνια, φάλαινες αλλάζουν φωνητική συμπεριφορά)
Είπα, μόνο εγώ φτιάχνω εργαλεία.
Λάθος.
(χιμπαντζήδες, βίδρες, κοράκια χρησιμοποιούν πέτρες και ξύλα)
Έφτιαξα πόλεμο. Μηχανές που σκοτώνουν. Είπα, εγώ δίνω ζωή κι εγώ την παίρνω. Είπα, εγώ μόνο μπορώ να το κάνω. Μα θυμήθηκα ξανά το χιμπαντζή. Και είπα, δική του, κι όχι του Θεού, εικόνα κι ομοίωση.
Κι έφτιαξα Λέξεις. Δραστικές, αντιδραστικές, αισθητικές, διαισθητικές, διαχρονικές, διαμορφωτικές, μεταμορφωτικές (συνεχίστε ελεύθερα). Κάποιες, ακόμα, ζωντανές. Κάποιες, ταριχευμένες στα μουσεία.
Αλλά, πάντα, Λέξεις.
Από, προς, κι για το 1.3% που (μας) απομένει.
