Προδημοσίευση
 ανέκδοτης  ποιητικής συλλογής
©Mαρία
Πανούτσου

Ω!
ευλογημένη γυναίκα εσύ..

ΔΟΚΙΜΕΣ

Προδημοσίευση
 ανέκδοτης  ποιητικής συλλογής
©Mαρία
Πανούτσου

Από
την συλλογή

ΕΡΗΜΗ
ΠΟΛΗ

Love
songs

Let
us go then, you and I, 

When
the evening is spread out against the sky 

Like
a patient etherized upon a table; 

T.
S. ELIOT

Η
περίπτωση

Δεν
είναι ηδονή αυτό, πόσο λίγο της μοιάζει

Άγνωστη
μου γίνεται αυτή η λέξη

Γεμάτη
από νεκρά λουλούδια και ρούχα φορεμένα

Η
δική μου περίπτωση είναι ένα θέμα

Ένα
θέμα άγνωστο και νέο, ένα νέο πρόσωπο

Μια
απένραντη ανάσα ένας άλλος άνθρωπος

Που
ποτέ δεν σκέφτηκα, που ποτέ δεν θέλησα

Όλα
αλλάζουν στο πρόσωπό του και η μαγεία
εγκαθείσταται

Αλχημεία
δεν πίστευα οτι θα εύρισκα σε μια
συνάντηαη

Ό
τι ο κόσμος με τις αρχές του, θα φανερωνόταν
μέσα σ’ αυτήν την περίπτωση

Πόσο
οι λέξεις έχασαν το σφρίγος τους και
μαδημένες αποχωρούν

Αφήνοντας
την θέση τους σε μια τέλεια απορεία

Σαν
μαργαρίτες από καιρό σε ένα βαζο

Πως
φτάσαμε ο ένας να γίνεται δύο;

Συνομιλία

Προφητικός
ο λόγος σου/

Όταν
το κορμί ήταν όλο φως/

Τώρα
ξεχειλισμένος δηλητήριο/

φτάνει
σε μένα/

άτιτλο

Δεν
θέλω να βοηθηθώ

Ας
φτάσω και εγώ μαζί σου/ όσο πιο βαθειά
γίνεται

Ας
φτάσω γρήγορα/ στον αντίποδα της χαράς

Τώρα
καταλαβαίνω/ και ενώνομαι

άτιτλο

Μια
εκδίκηση καραδοκεί την αγάπη μου/

την
έπλασε θεός για να με ξεγελά

κι
είπε: για δες, μπορεις και εσύ να
καταστρέφεις/

και
όμως, εσύ/ με έμαθες το καλό μόνο/ μόνο
καλό

τώρα
που άλλαξε η εποχή

και
όλα ομορφαίνουν

καθησυχάζω
τους ανθρώπους

και
επιμένω στον ποιητικό μου λόγο

………..

Όσο
εσύ γεύεσαι τον έρωτα/

Εγώ
ματώνω τα δάχτυλα μου, με την γραφή

—-

Ηδονή,
τίποτα παραπάνω

Η
πράξη που μπουκώνει

Που
στεγνώνει

Αλαλιασμένο
σε αφήνει

Και
αχόρταγα σε περιγράφει

—-

Ω
ευλογημένη γραφή!

Βοήθα
να πέσω βαθειά, πολύ βαθειά

Ενώνομαι
με όσους αγάπησα πολύ

Κρυφά
στο φως θα απαγγείλω τον έρωτα μου

Βηματίζω
αργά

Τρέμω,
τρέμω, τρέμω

Καταλαβαίνω,
καταλαβαίνω, καταλαβαίνω

Ευγνωμονώ,
ευγνωμονώ, ευγνωμονώ

Μια
νύχτα είμαι πια

Ας
πορευτώ μ αυτή την γλυκειά λύπη

Σε
σας που με διαβάζετε

Γνωστά
ονόματα δεν θα βρείτε στα γραπτά μου

Μόνο
τις μνήμες μου θα αφηγηθώ

Και
τα όνειρά μου

Θα
σας θωπεύουν μέχρι τέλος