ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
Ι
Θέα Παρθενώνα, Λυκαβηττό
σκαρφαλώνεις στην πλάτη
μου
να βλέπουμε μαζί
τα χρόνια πως φεύγουν
λίγα χιλιόμετρα πίσω
μου
η χαρά
η χαρά μου
ΙΙ
Το φως υποχωρεί
τεχνητό φως η νύχτα
περιφέρομαι στο κέντρο
της πόλης
κι εσύ βαθιά στη θάλασσα
της καρδιάς μου
ΙΙΙ
Ζω συνεχώς στο χαμόγελο
σπάνια γελάω
αναπαράγω σιωπηλά τη
θλίψη
ξεγελώ τ’ αδιάκριτα
βλέμματα
αναγνωρίζω εύκολα τα
πρόσωπα
που ζουν και όσα φεύγουν
