Ο Δημήτρης Πέτρου γεννήθηκε το 1970 στη Δράμα όπου και ζει. Η πρώτη του ποιητική συλλογή,
με τίτλο Α’ Παθολογική, κυκλοφόρησε το 2013 απο τις εκδόσεις της Μικρής Άρκτου.
Κεντρικός συνοικισμός
Αν δεν δίναμε σημασία στα λόγια των ειδημόνων, καθότι
καμία λέξη δεν μπορεί να εξηγηθεί,
κι αν στο επόμενο φανάρι ανοίγαμε τις πόρτες και βγαίναμε
σε διαφορετική ζωή, η φύση θα έβρισκε πάλι τρόπο
να μας γεννήσει.
Μεγαλώνοντας ανατρέπεις πολλά δεδομένα, αυτό είναι γνωστό,
και ξαφνικά τα μάτια δακρύζουν.
Μην αναρωτιέσαι λοιπόν γιατί τα σπίτια τρίβονται,
γιατί το χορτάρι φυτρώνει στις ταράτσες και γιατί
όσα ονειρεύτηκες δεν θα εκπληρωθούν.
Εδώ τελούνται μυστήρια. Ζωή γεμάτη πολυφαινόλες
και άγρια δέντρα.
Είναι μαγεία να ανακαλύπτεις κατσαρόλες στα ερείπια.
Πάνθεον
Κι όταν ο χρόνος έληξε
μείναμε να κοιτάμε.
Περιμέναμε τη συντέλεια του κόσμου.
Ή έστω να ανοίξουν οι ουρανοί.
Τίποτα δεν έγινε.
Στο τέλος βαρεθήκαμε και κάποιος πρόσταξε πάμε.
Ούτε καν χαιρέτησα. Ούτε καν χαιρέτησες.
Άλλωστε,
ο χρόνος είναι ένα αμάξι δίχως λάστιχα,
είπες.
Γενεαλογία, Μέρος Δεύτερο
Ο Μαξίμ Γκόρκι
γέρνει στον ώμο μου
−είναι η ώρα που τα καραβάνια αφήνουν
την πόλη−
ο Γκόρκι
κλαίει σαν το παιδί για την αδικία
η μέρα είναι το τσακισμένο κοτσάνι ενός οπωροπώλη
ύστερα γίνεται λουκούμι τριαντάφυλλο
σβησμένη οθόνη
−θα συναντηθούμε άλλωστε
στη σιωπηλή πλευρά του δρόμου,
ήσυχοι και υποψιασμένοι−
ο Γκόρκι κλαίει
το παιδί κλαίει
η νύχτα πιο πίσω καθαρίζει το μήλο της.
“Α’ Παθολογική”- εκδ. Μικρή Άρκτος 2013
