«Είναι
η απελπισία μου που πήρε σάρκα»

JeanGenet

Η ομάδα DV8, ιδρύθηκε το 1986 από τον αυστραλιανής
καταγωγής βρετανό χορογράφο Lloyd Newson .

Ο  LloydNewsonμε σπουδές στις κοινωνικές επιστήμες
και  ψυχολογία στο πανεπιστήμιο της
Μελβούρνης, κινήθηκε από την αρχή  με
έναν στόχο : χρησιμοποιώντας την σκηνική τέχνη του χορού και του σωματικού
θεάτρου (physicaltheater) και
με εργαλείο του πάντα το ανθρώπινο σώμα ,θέλησε να σπάσει τα όρια δημόσιου και
ιδιωτικού,να  καταδείξει την βία στις
ανθρώπινες σχέσεις,να διερευνήσει καταπιεσμένα συναισθήματα,να ευαισθητοποιήσει
σε θέματα κοινωνικών διακρίσεων και εν γένει να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο που
θα βάλλει κατά του υποκριτικού κοινωνικού καθωσπρεπισμού και της
περιθωριοποίησης που υφίσταται κοινωνικές ομάδες λόγω
καταγωγής,φύλλου,σεξουαλικού προσανατολισμού,κλπ.

Αλλωστε τοDV8,παραπέμπει
στο ρήμαdeviate=ξεστρατίζω
αλλά και « αφήνω την βασική πλοκή για να βρώ παράπλευρες απώλειες».

Ηομάδαεχειπαρουσιάσει18έργα,απότο1986 μέχρισήμερα,μεγνωστότερατα“my sex ,our dance”(1986), “ My body,your body” (1987),”Dead
dreams of monochrome men”(1988) ,” strange fish” (1992) ,” Enter
Achilles”(1995-1998), “the cost of living” (2003), “to be straight with you
(2007-2009) , “Can we talk about this “ ( 2011-2012)κ.α

Στο τελευταίο τουproject  “John”,oLloydNewsonχρησιμοποιώντας
υλικό από 50 συνεντεύξεις αντρών, διερευνά κυρίως το θέμα της αντρικής
σεξουαλικότητας και ιδιαίτερα της  ομοφυλόφιλης.

Επάνω στην περιστρεφόμενη σκηνή του θεάτρου ,δημιουργεί
ένα διαρκώς ασταθές λαβυρινθώδες σκηνικό, θέλοντας να καταδείξει τον αδιέξοδο
εγκλεισμό του κεντρικού ήρωα  μέσα στην
κοινωνική σφαίρα αλλά και την έλλειψη οποιουδήποτε σταθερού σημείου αναφοράς
στη ζωή του .

Τα βιώματά τουJohn,οι καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας,η κακοποίηση,οι
εξαρτήσεις του  από το φαγητό,το ποτό,τα
ναρκωτικά,ο εγκλεισμός του στην φυλακή και στη συνέχεια η αναζήτηση ερωτικού
συντρόφου μέσα σε αμιγώς αντρικούς χώρους όπως η σάουνα οπου κυριαρχεί τοgaysex,παρατίθενται  ψυχρά,ρεαλιστικά,υπό μορφή ντοκουμέντου.

Το παιχνίδι των δύο,το ρίσκο,το μοίρασμα,η αναζήτηση της
σεξουαλικής ταυτότητας ερμηνεύεται με μία στυλιζαρισμένη σωματική έκφραση –
σχεδόν ρομποτική- οξύτητας,ακρίβειας,λυρισμού,περιγράφοντας άλλοτε σε πλήρη συμφωνία
και άλλοτε αντιστικτικά με την αφήγηση,το ξύπνημα των αισθήσεων,το γυμνό τοπίο
των παρορμήσεων,την σκληρότητα της επιθυμίας,την βία,την απελπισία,την
απόγνωση.

Η σεξουαλική πράξη στον ιδιαίτερο χώρο της gayσάουνας, θα μπορούσε κατάGastonBachelard,να συμβολίζει την προσήλωση
σε μια «θρησκευτικού» τύπου τελετουργία, οπου σε μία και μόνη στιγμή
συγκεντρώνεται εκεί το άπειρο της καθημερινής υποταγής.

ΟJohn,στο
τέλος θα ξαπλώσει στη σκηνή,λίγο πριν σβήσουν τα φώτα, αναπνέοντας αργά στο πάτωμα, γυρεύοντας απενοχοποίηση ,αποδοχή,αγάπη και τρυφερότητα.

Σίγουρα και παρά τις οποιες ενστάσεις, για τον τρόπο που
ο χορογράφος, πέρασε στον 
διδακτισμό  γύρω από τοsafesexπρος το τέλος της παράστασης,ο “John” αν μη τι άλλο κατάφερε να
ευαισθητοποιήσει, πάνω στο δύσκολο κομμάτι της ανίχνευσης της σεξουαλικής
ταυτότητας.

Συντελεστές της παράστασης :

Ένα έργο σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Lloyd
Newson
Mε τη δημιουργική συνεργασία του: Hannes Langolf

Ερμηνεύουν οι: Taylor Benjamin, Lee Boggess, Gabriel Castillo,
Ian Garside, Ermira Goro, Garth Johnson, Hannes Langolf,
Vivien Wood, Andi Xhuma

Μετάφραση κειμένου: Βασίλης Δουβίτσας

Ομάδα Παραγωγής

Βοηθός Σκηνοθέτη / Διευθυντής Ομάδας: David Grewcock

Χορογραφία: Lloyd Newson με τους ερμηνευτές

Σκηνικά και Σχεδιασμός Κοστουμιών: Anna Fleischle

Σχεδιασμός Φωτισμών: Richard Godin

Σχεδιασμός Ήχου: Gareth Fry

Διεύθυνση Παραγωγής: Tom Pattullo

Τεχνική Διεύθυνση Σκηνής: Matt Davis

Υπεύθυνος προετοιμασίας παραγωγής: Michael Ramsay

Χειριστής Φωτισμών: Ben Dodds

Ηχολήπτης: Fergus Mount

Χειριστής περιστροφής σκηνής και Βοηθός Ηλεκτρολόγος: James Bentley

Επίβλεψη Κοστουμιών: Ilona Karas

Βοηθός Κοστουμιών: Natasha Prynne

Βοηθός Σχεδιασμού: Loren Elstein

Βοηθός Σχεδιασμού Ήχου: Ella Wahlström

Αγορά σκηνικών εξαρτημάτων (props): Sabia Smith

Επίβλεψη Μουσικής: Gabriel Castillo

Κατασκευή Σκηνικών: Simon York

Εξαρτήματα υπόδησης: Reuben Hart (The National Theatre)

Περούκες για τη Vivien Wood: Giuseppe Cannas (The National Theatre)

Ηχογραφημένες φωνές: Lee Davern

Ερευνητές: Antonio Harris, Tim Owen Jones, Ankur Bahl, Kenny
d’Kruz

Μοντάζ συνεντεύξεων: Lloyd Newson και Hannes Langolf

Προκαταρκτικό μοντάζ ήχου: Tamsin Barber, Chester Hayes, Luke
Johnson
, Rachel Phillips, Hedley Roach

Τακτικοί εκπαιδευτές ομάδας: Denzil Bailey, Raymond Chai,
Kerry Nicholls
, Stephen Pelton, Sonia Rafferty, Jeannie
Steele
, Tory Trotter, Vivien Wood

Φωνητική διδασκαλία ομάδας: Melanie Pappenheim

Εργαστήρια υποκριτικής: Juliet Knight

Το John είναι μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Μεγάλης Βρετανίας,
της Μπιεννάλε Χορού της Λυών, του Théâtre de la Ville και του Festival d’Automne
του Παρισιού, του Dansens Hus της Στοκχόλμης, του Dansens Hus του Όσλο και της
ομάδας DV8 Physical Theatre.