ΤΑ ΠΙΚΡΑ
ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΙΜΜΑΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ

Της
Καινικσμπαίργκης ο εφταμηνίτης κολοσσός

Σάστισε
σαν είδε μια μέρα στο παραπόρτι του τον Ρουσώ

Λερό και
κακοπαθημένο όπως πάντα

Κύριε
επιτέλους

είπε ο
κύριος Καντ με την πονηρή μουσούδα

αλεπούς
του Μέλανα Δρυμού

Μην
περιμένετε να σας πληρώσω και τα έξοδα του ταξιδιού

Εισήλθατε
παράνομα εις την χώρα

Είμαι
φιλόξενος βέβαια, όλα κι όλα

Να για
δείτε εδώ στον τοίχο κάρφωσα ένα χοντρό τσιγκέλι

μπορείτε
να κρεμάσετε το πανωφόρι σας ή ακόμα καλύτερα

ο ίδιος
να κρεμαστείτε΄

εν πάσει
περιπτώσει αυτές είναι δικές σας επιλογές΄

η δική
μου επιλογή είναι να σας καταγγείλω στις αρχές

Και προς
Θεού μεσιέ πουντράρετε λίγο τη μύτη σας΄

η
κοκκινίλα της θυμίζει πρώσσο ημιονηγό

Και το
σουλούπι σας –αλλοίμονο–παρόμοιο

μέθυσου
γερο Ναπολιτάνου

μα εσείς
όλοι οι ξένοι πρόσφυγες

una
faccia una razza μου είσθε

Το ως άνω
γεγονός ενδεχομένως να είναι επινοημένο

και να
μην  έλαβε ποτέ χώρα στην Καινιξβέργη

με τον
Ρουσώ και τον Καντ  αυτοπροσώπως παρόντες

Παρελθόντος
του χρόνου όμως

πιθανώς
έλαβε χώρα κάπου αλλού

πιθανώς
εν Αθήναις ας πούμε

στην
ενδοχώρα ας πούμε μιας ρουφιανοπαρέας

ΕΡΧΟΜΑΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΧΙΜΗΞΩ

please baby
μην υψώνεις τείχη στις ελεύθερες διαβάσεις//

γλυκό
μωρό δεν με λυπάσαι που δακρύζω // σκληρή και άκαρδη

//
δοκιμάζεις την υπομονή μου// πάψε να είσαι μοχθηρή//

φλυαρείς
στο κινητό//μπλαμπλαμπλαμπλα//κούκουκούκου//

μα τι
συμβαίνει έρωτά μου αγιάτρευτε// κούκουκούκου//

βγάζω
καπνούς απ΄ την τσατίλα μου///χιχιχιχιχι

ποιος
διάολος σε συνέδεσε μ΄ αυτήν την κακαρομηχανή

μπες
τουλάχιστον στο fb να με γλυκάνεις με το like σου

ΚΑΠΟΙΟΙ
ΜΥΡΩΔΑΤΟΙ ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΔΕΣ

Λαμβάνω
την τιμήν να εκθέσω προς υμάς τα κάτωθι:

Δεν πίνω
/ δεν καπνίζω/το parfume σας μυρίζω.

΄Ελληνα
πολίτη προσοχή!

Έσο προσηνής/
πρόσχαρος/εύχαρις/μειδιόχαρις/

Να
υπηρετείς με ζήλο τα φιλάδελφα κόμματα/

Σωστά όλα
αυτά αλλά// αφεντικό έπεσε λόρδα/

αφεντικό
μουρμουρίζει το έτερον ήμισυ//

σκούζει//το
είπε θα με παρατήσει// σώπα ρε//  

Άστην να
σκούζει //Κάτι παφλάζει ρε σαμουγιά//

 στον
αφρό σαν ντοματόζουμο //

Η ψυχή
μου αφεντικό // έλα ρε// κι αυτή παφλάζει;

/ για
φαντάσου/ αφεντικό να ξέρεις // από σήμερα

εκτελώ
ρόλο  δυσαρεστημένου πολίτη/ μπα/

ε μην
φαντασθείς κιόλας/ σα να λέμε όλα τα καταπίνω


ΛΥΣΣΑΛΕΑ
ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ

……………………………………

Δεν
φθάνει που με φάγανε λάχανο

φύτεψαν
κι από πάνω μου λάχανα

………………………………………