ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΙ
Φεύγοντας πας πετάς –και αντίστροφα–
πετάς πας φεύγοντας
σε κλαρί γυμνό και στέκεις
λυπημένο πουλί που ψυχής γεφυράκι χτίζεις
Βουνά-βράχια πολλά στο στόμα σου μετράς
κι οι πέτρες που ξεστομάς με παίρνουν κατακέφαλα.
ΜΕΣ ΣΤΗ ΔΡΟΣΟΥΛΑ
Δροσούλα και φθηνή σκιούλα
που γυρεύει νεκροπούλια
Ένα τους θα κάτσει θα ξεχαστεί
θα κοιτάει τα φύλλα θα κοιτάει τη βροχή
Το σκάγι που το παίρνει
το αφήνει στον τόπο.
ΘΗΡΑΜΑ
Τσιροπούλι πτιλωτό και παγωνιά περίσσεια
που σού ’στησε ενέδρα φοβερή
πάνω στην ώρα την κακή και το μεγάλο σάλο
πετάς
Δε βρίσκεις γνώριμο τόπο να πεθάνεις.
ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΗΜΙΑΣ
Ταξίδι κι ήρθαν πάλι φέτος να μας
κατοικήσουν
Χτίζουν άσπρη φωλιά μέσα στο άσπρο
του ματιού μας.