Η εναλλακτική
Μετα απο λιγο
γινόμαστε τετρις και στο κρεβάτι
μ αρέσει οριζοντίως καθέτως
Η εναλλαγή και πάση θυσια
Στριμωχνεσαι
Εχεις μια αλλη ζωή
με κωδικοποιημενη την προσβαση κι εγώ
Διαρκω όσο η δεκαετία
κι υστερα αλλαζω συσκευή
σαν έφηβο αγόρι αγχωνεσαι
δεν ξέρεις που να βάλεις το δάχτυλο
23. 24. 12
πολλαπλασιάζονται οι τρόποι που ένας άγνωστος με κάνει να νιώθω είναι ένα παιχνίδι που βρήκε πρόσφατα για να’ ρθω κοντά του ψιθυρίζω λάθος το όνομα – θέλω να είσαι άβολα να απορείς που σε αγγίζω μέσα στα κύματα που είμαι δελφίνι μια μέρα ξυπνώντας νωθρή δεν περίμενα να σε βρω στα σεντόνια προσποιούμαι δε θυμάμαι πώς σε λένε οδηγάς γιατί κάπου θέλω να με πας και να φωνάξεις τ’ όνομά μου αν είμαι μέλισσα βιώνω το σοκ κόντρα στο βίαιο τζάμι σου Δε θέλω να σ’ ερωτευτώ όμως όπως αυτή δε βρίσκω διέξοδο θέλεις να γίνουμε
λεκτικές διαδοχές
μ’ αρέσει
πώς κινείται
το στόμα σου
ελάχιστα εκατοστά η ανάσα σου
εχει γευση χειμώνα
και μονωση εξτρα σ εγκλωβισα στα δικα μου εσώρουχα θέλω να σαι το ύφασμα που φαγουριζει την πλάτη μου να βιώνεις το σοκ του πλυντηρίου μακριά μου σε θέλω κατά κύριο λόγο γιατί ξέρεις και απαντάς υπεύθυνα
πάλι ξανά
Πώς με λένε
*
αγαπη ειναι
δυο καλαμιες που τεντωνονται στον ησυχο καμπο
δαχτυλα ανισορροπων στο 17 το κοκκινο
μισολιτρα σε διαταξη στην ρωμαϊκη πλατεία
η κορη μου πριν μπει στην δικη σου κορη
τα χερια σου επικινδυνα μεσα στο παντελονι
–
το οτι προσευχομαι και δε διακοπτεις
να μεινουμε μυτες ελαφιων μεσα στο χιονι
να μοιραζομαστε ανισα το ζουμερο δαμασκηνο
*
Υποθετω εχεις την καρδια μου τασακι
και δυο μεγαλες φλουδες πορτοκαλι τα κατω μου χειλια
στεγνωνουν στο καλοριφερ μυριζει το δωματιο δεκεμβρη, θυμασαι
λαμψεις κροτους γελια τρομαζω
δεν θυμοταν τιποτα η Αννα τελικα μας αφησε το κουφαρι της κουβερτα
κι ενα της χερι στο μαξιλαρι χρωμοπαγιδα
η καρδια μου ταπα του νιπτηρα τρομαζω
γιατι ποναει το κυμα
γιατι γλιστραμε σαν σαπουνια ενω σε φιλαω
γιατι ειμαι ηλιος σε καθε βαρυ σου χειμωνα
