εκδόσεις Γκοβόστη

1. Είδωλα

Τρέμει η αντανάκλαση στην επιφάνεια της πισίνας, τρέμει η
είσοδος, τρέμει το σπίτι. Xτυπά το φως στα βλέφαρα που κλείνουν. Τα κουδούνια
του περαστικού ψαρά φωνάζουν τον ερχομό του επόμενου θύματος. Τα ψάρια
σαστισμένα από τη λάμψη σού στέλνουν φιλιά και σε καλούν να πέσεις από τη
γέφυρα. Αστέρια πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο. Βουτούν από τον ουρανό ένοχα
πύρινα σώματα, σε βυθίζουν μέσα στην πέτρα, στη σκοτεινιά της θάλασσας, στο
πείσμα του αυτόχειρα. Τρέμει η ουρά που ούρλιαξε δίπλα μου. Ακούω τη φωνή της
να τρυπώνει μέσα στο ξένο σπίτι, να παρασύρει τα ονόματα στο κουδούνι, το
ρόπτρο, την πόρτα, τα πάνω δωμάτια που αγκαλιάζουν τις περικοκλάδες με την
πυκνή σκιά, καλωσορίζοντας τους επισκέπτες. Η σημερινή καλεσμένη ήρθε για να
σβήσει τα φώτα.

9. Εγκλήματα πρώιμης τέχνης

Βγήκε ο σκύλος όπως κάθε μέρα από το πορτάκι του και όταν
αυτό σταμάτησε να κινείται, ο αυτόματος μηχανισμός ανέβασε τα ρολά του σπιτιού.
Εκείνη προσπαθούσε να ανοίξει το γλυκό σταφύλι της μαμάς. Έβαλε δυο κουταλιές,
μετέφερε τον δίσκο με τον καφέ, το φρέσκο-φρυγανισμένο ψωμί, το βούτυρο, το
μαχαίρι και το γλυκό στο κρεβάτι της. Άλειψε το βούτυρο στο ψωμί και κάρφωσε το
μαχαίρι με τα δυο της χέρια στο μαξιλάρι του συντρόφου της. Ο σκύλος είχε
γυρίσει σπίτι και έτρεξε στην κρεβατοκάμαρα. Της έφερε το παιχνίδι του και αυτή
του το πέταξε από το παράθυρο. Ύστερα, έφαγε μια κουταλιά γλυκό, ήπιε μια
γουλιά καφέ και πήρε στο τηλέφωνο την αστρολόγο, την κολλητή, τη δικηγόρο, τη
μητέρα, τον γυναικολόγο της, την ανία και τις ενοχές της^ όπως κάθε μέρα.

20. Παιδί στο γόνατο

Στα δεκατέσσερά της, μια μετωπική με τον άντρα της ζωής της
τής χάρισε ένα υπέροχο μωρό και ένα μηχανάκι της στέρησε το γόνατο. Τα τραύματα
από τα δυο ατυχήματα ήταν τόσο σφοδρά που, φορές φορές, τα μπέρδευε. Μια άλλαζε
πάνα το μωρό και μια γάζα το γόνατο. Μια φώναζε γιατρό για το μωρό και μια για
το γόνατο. Όταν τα άφηνε μόνα τους, το μωρό της έτρωγε το γόνατο. Δεν είχε
καταλάβει τίποτα. Λες και το έκανε επίτηδες και άφηνε το μοναχοπαίδι της να τρώει
σάρκα για να μεγαλώνει εις βάρος της πληγής στο γόνατο, στο πόδι που σταμάτησε
να θρέφει και με τον καιρό άρχισε να ατροφεί. Ούτε η ίδια ξέρει πώς τα κατάφερε
να φοράει ένα γυναικείο παπούτσι στο ένα πόδι και ένα παιδικό στο άλλο. Το μωρό
μεγάλωσε, έγινε άντρας. Συνέχισε να τρώει από τις πληγές της γυναίκας του, των
παιδιών του, των φίλων, των γνωστών του και σταματημό δεν είχε. Ένα πρωί,
πέρασε να δει το γόνατό της. Έφαγε ένα παιδικό παπούτσι στα μούτρα και δεν
ξαναείδε ούτε μάνα ούτε αδερφή.