ΑΤΕΡΜΟΝΟ Ή ΜΥΡΩΔΙΑ
ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 2
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την όραση
είναι πως
δε διαθέτει κανέναν
αυτόπτη μάρτυρα
την υποθέτουμε μόνο
προσπαθώντας να παρακάμψουμε
την ατέλειωτη γραφειοκρατία του αινίγματος
πετάμε
το
τελευταίο αντικλείδι
στον
έρωτα
αλυσοδένοντας εαυτούς και αλλήλους
σ᾽ένα βαρύτονο σαξόφωνο που μοιάζει
πότε με την τυφλότητα και πότε
με το αμείλικτο συμβόλαιο μιας άλλης λέξης
απελπιστικά παρόμοιας
με το φως
αν όλα τελειώσουν καλά, γυρνάμε πίσω
έχοντας ανακτήσει
το εξοστρακισμένο αστείο
ή, έστω, την τρύπια μπάλα
των παιδικών μας χρόνων
μεταφρασμένη στη δύσκολη γλώσσα
των πιο αγαπημένων μας
νεκρών
σ᾽αντίθετη περίπτωση
δυο καλοταϊσμένοι πάνθηρες κάνουν την είσοδό τους
στο μπαλκόνι και, αναποφευκτα,
το στωικό τραγούδι ξαναρχίζει
με λίγο πιο ρωμαλέα πνοή
αυτή τη φορά:
το μεγαλύτερο πρόβλημα με την όραση…
