φωτογραφια από ενα σπίτι που αδειάζει, του Π. Μπ.

Πέτρος Μπιρμπίλης

Αδειάζει το σπίτι της μάνας μου

Τώρα που αλλάξαμε τα λάστιχα 

το αμάξι τσουλάει πιο άνετα 

Αφότου βάψαμε τους τοίχους του σπιτιού 

-όλους μέσα σε μιά μέρα – 

δεν διακρίνεται η φθορά. 

Το γκρίζο που είχε αρχίσει να κιτρινίζει 

έγινε πάλι καθαρό, αληθινό γκρίζο 

Οι λαμαρίνες του αμαξιού 

δεν έχουν πλεον χτυπήματα 

ούτε γρατσουνιές 

και τα δυο παντελόνια που σέρνονταν 

τα κόντυνε ο ράφτης. 

Ο καναπές, τα στρωματα, τα μαξιλάρια, 

οι κουρτίνες
κατεβαίνουν απο τις σκάλες 

και τραβάνε το δρόμο τους. 

Αδειάζει το σπίτι της μάνας μου.