Γιώργος Λίλλης
ΑΠΟΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΜΠΛΟΚ
«Πούλησα όλα μου
τα κοσμήματα. Αγόρασα μια παλιά ζενίθ
φωτογραφίζω τις
διαφορετικές εκδοχές του Ρήνου
μεςστην εναλλαγή των εποχών».
«Το μόνο που απομένει…το μόνο…είναι η
μακρινή ανάμνηση
μιας γιορταστικής
ατμόσφαιρας, όπως στα παραμύθια, ουδέτερη
από το φορτωμένο
με ανωνυμία τοπίο».
«Θα μάθω να ζω. Να
φροντίζω με επιδεξιότητα τις απώλειές μου».
«Άρχισα να σπάω με μανία το τείχος….Μ΄
ένα μεγάλο κασμά
είχα ριχτεί με
πάθος στο άψυχο φίδι….Φώναζα….Ματίας…Ματίας…
…ήρθα να σε πάρω..μ΄ ακούς;Δεν ξέρω τι απέγινε…….».
«Πόσο εύκολα
εξαφανίζονται οι άνθρωποι».
