“Premonition”, του Henryk Weyssenhoff |
Δημήτρης Χατζάκος
NIGRO NOTANDA LAPILLO
Αιτία οικτρή που το χώμα
θα μας αρνείται πάντοτε
τις βαθιές μας ύστερες επιθυμίες,
είναι αυτό το γιατί που παραμένει ακατάληπτο
κι ωστόσο επιμένει·
επιμένει να ενδέχεται να υπάρχει
σαν μαύρο πηχτό κλαδί
που απλώνεται κι αιωρείται
πάνω απ’ τον άλφα του Κενταύρου.
Λοιπόν, αφού πρόκειται ο ήλιος να εκπέσει
ας σημειωθεί με μαύρη πέτρα
πως η αύριον θα είναι
κορεσμός ψυχών και σαρκίων•
ή πως ήδη
κατρακυλάει απόψε στην πλαγιά εδώ
ο βράχος ο άσπιλος του Ρήνου·
του Ρήνου που ρέει προς το αιώνιο.
Το αιώνιο που θα το λένε Θάνατο.
Ο Θάνατος που θα Τον λένε φρίκη.
Η φρίκη που θα ανατέλλει ως Λεβιάθαν.