Πάνος Ιωαννίδης
Συγγρού και Πτολεμαίων γωνιά
Μία στροφή συνήθως φτάνει
για να βρεθείς με τον ξεχασμένο εαυτό σου.
Σε περιμένει παρέα με τις μάσκες που ζέσταναν
τη μοναξιά σου σε περασμένες εποχές.
Ανάμεσα στα κτίρια κρύβονται λέξεις
σινιάλα υπόγειων διαδρομών που γελάνε το άπειρο.
Μούσες που ξέχασαν να αγαπηθούν. Οι δρόμοι
γεμίζουν κάθε φορά που βρέχει
από στιγμές που δεν πρόλαβες να διαβάσεις. Σημάδια
που ο καιρός δεν μπορεί να σβήσει.
Απόμακροι καπετάνιοι σου γνέφουν
από τα πλεούμενα μπαλκόνια.
Μα εσύ ζητάς τον Ραμον Μερκαντέρ να σου ξηγήσει
τι πήγε στραβά.
Ραγισμένοι καθρέπτες που μάτωσαν
τα κάδρα οι ζωές μας.
