Οι πέτρες
Κάθεται μπροστά στον παλιό μύλο ξυπόλητη, χειμώνα καλοκαίρι, και χαζεύει με τις ώρες τα αυτοκίνητα στο δημόσιο δρόμο. Κλείνει τις χούφτες της χαλαρά, τις βάζει τη μια πάνω στην άλλη και ρίχνει μέσα πέτρες. Τρεις άσπρες πέτρες. Μία για τον κάθε της γιο. Το σκοτωμένο. Το φυλακισμένο. Τον ξενιτεμένο. Μόλις πέσουν στην κάτω χούφτα, τη φέρνει επάνω και τις ρίχνει ξανά. Περνούν παιδιά, την πλησιάζουν και τη θυμώνουν. Σηκώνεται και τα παίρνει στο κατόπι με τις πέτρες. Μετά χάνεται με τις μέρες στα ρέματα. Ώσπου να βρει τρεις ολόιδιες άσπρες πέτρες.
