ΕΙΔΟΠΟΊΗΣΗ ΑΠΏΛΕΙΑΣ
Το να χάνεις τα μαλλιά σου, να χάνεις την ψυχραιμία σου,
αν καταλαβαίνεις πού το πηγαίνω, τον πολύτιμο χρόνο σου,
το να δίνεις μια μάχη χαμένη,
να χάνεις ύψος και στιλπνότητα, συγχώρα με,
δεν πειράζει, να χάνεις στον πόντο,
άσε με να τελειώσω γαμώτο μου,
να χάνεις αίμα, μπαμπά και μαμά,
να χάνεις την καρδιά σου, χαμένη εδώ και καιρό
στη Χαϊδελβέργη, και πάλι από την αρχή,
χωρίς ν’ ανοίγει ρουθούνι, τη γοητεία
της αριστοκρατικότητας, ξέχνα το, να χάνεις
πολιτικά δικαιώματα, το πήρα το μήνυμα,
να χάνεις το κεφάλι σου, μα βέβαια,
αν δεν μπορεί να αποφευχθεί,
να χάνεις τον Χαμένο Παράδεισο, πού θα το πας,
τη δουλειά σου, την Παραβολή του Ασώτου,
να χάνεις το πρόσωπό σου, μια καλή αφορμή για να ξεμπερδεύεις,
δύο Παγκόσμιους Πολέμους, τον τραπεζίτη σου,
τρία κιλά υπέρβαρο,
το να χάνεις, να χάνεις ξανά και ξανά, ακόμα
και τις ψευδαισθήσεις σου τις χαμένες εδώ και χρόνια,
και τι έγινε, ας μη χαραμίσουμε ούτε μια λέξη ακόμα
για της αγάπης τον χαμένο μόχθο, θα πρότεινα όχι,
να χάνεις τη θέα της χαμένης σου όρασης,
την παρθενιά σου, τι κρίμα, τα κλειδιά σου,
τι κρίμα, να χάνεσαι μέσα στο πλήθος,
χαμένος στις σκέψεις σου, άσε με να ολοκληρώσω,
να χάνεις το μυαλό σου, την τελευταία δεκάρα σου,
δεν έχει να κάνει, θα ‘χω τελειώσει σε δυο λεπτά,
τις χαμένες ιδέες σου, κάθε έννοια ντροπής,
τα πάντα, χτύπο τον χτύπο,
αλλοίμονο, ακόμα και την πλοκή της ίδιας σου της αφήγησης,
το δίπλωμα οδήγησης, την ψυχή σου.
Από την συλλογή του H.M.E. “Der Untergang der Titanic.Eine Komödie.”,
(“Tο Ναυάγιο του Τιτανικού. Μια Κωμωδία”) Frankfurt am Main:
Suhrkamp, 1978
πρώτη δημοσίευση, έντυπη θράκα, τεύχος 3-4