Ελένη Σ. Αράπη, Με βράγχια ανασαίνω (εκδ. Γαβριηλίδης 2016)

Αργεντίνικο τάνγκο

Όμορφη νύχτα κόκκινη.

Έγινε αναστεναγμός επάνω

σε ηλεκτροφόρες ακτίνες χόρεψε

τσουρούφλισε τα φτερά της

μοσχομύρισε καψαλισμένα όνειρα.

Όμορφη νύχτα κόκκινη

καυτό άλικο αίμα

στόματα κάρβουβα αναμμένα.

Συρτάρια

Σαρδόνια χαμογελούν οι καθρέφτες

παίρνουν φωτιά μες τα συρτάρια τα χαρτιά

όλη η φλόγα μου εκεί ενταφιάστηκε.

Κάηκες τρεις μέρες μετά

τόσο άντεξα να σε σώσω.

Φρικτά απομεινάρια οι μυροφόρες

ήρθαν τη στάχτη σου να διεκδικήσουν.

Διέσωσα τον Πάνα

μοναδική σου πίστη.

Ψέματα.

Ούτε φωτιά υπήρξε

ούτε μοιρολόγια

δυο φλόγες μόνο

θνητές και μόνες.