Θυσία
Σαν ξημερώσει
ξεκινούν αποσπάσματα
να σκοτώσουν τους ποιητές.
Στην Ισπανία
την Ελλάδα
την Ιταλία.
Μαύρα καθεστώτα
τους φυλακίζουν
ως απροσάρμοστους
τους βασανίζουν
τους εκτελούν.
Αχ Φεντερίκο
Νικόλα Άσιμε
και τόσοι άλλοι
το αίμα σας
δεν πάει χαμένο
ποτίζει για πάντα
το δέντρο της λευτεριάς.
Κι όλοι εσείς
που σας έπνιξαν
το αλκοόλ
τα ναρκωτικά
τα ψυχοφάρμακα.
Τι φταίει
Θέλω ν’ ανέβω σ’ ένα αμάξι
να φύγω χίλια χιλιόμετρα μακριά
μα τι θ’ αλλάξει
δεν λύνει τίποτα η φυγή
πρέπει να μείνω εδώ
να δω τι φταίει
τι μου φταίει
και είναι η ψυχή μου έρημος
άνυδρο τοπίο
ποιοι δεν είναι φίλοι
ποια δεν είναι η αγάπη
ποιοι δεν είναι οι συνάνθρωποι
αλλά άγρια σκυλιά
πρέπει να βρω πολλά
που καίνε την ψυχή μου
και θέλω να φύγω
χίλια χιλιόμετρα μακριά.
