ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΗ, “ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΠΟΚΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ”,
εκδόσεις “Μελάνι”, 2014
Η
νεαρά πρωτοεμφανιζόμενη ποιήτρια Μαρία Φίλη γοητεύει με την πυκνή βλάστηση της
φαντασίας της. Άνετη, σαν να μην το γνωρίζει καν, παίζει με τις παρομοιώσεις,
χωρίς να τις προσπαθεί, χωρίς να τις θέτει στον δοκιμαστικό σωλήνα της γραφής,
χωρίς να τις επιβάλει. Έτσι που σκέφτομαι πως δεν είναι η παρομοίωση το όπλο
της στην πρισματική της ματιά στον κόσμο των πραγμάτων, αλλά ότι αντιστρόφως
όλος ο κόσμος ενδυναμώνεται (μέσα στα ποιήματά της) με το να απεκδύεται τις
σταθερές αντικειμενικές αναφορές που του δίνουμε. Η γραφή της Φίλη δεν εκβιάζει
συναισθηματισμούς, ούτε λυρικοποιεί με το ζόρι. Ταύτα παρά, ναι, είναι μια πένα
αναπάντεχα, εκρηκτικά, πυροτεχνηματικά ρομαντική, που κάποιες, λίγες ευτυχώς,
φορές εκρέει ως ασταμάτητος χείμαρρος. Σίγουρα θα περιμένουμε πολλοί, μεταξύ
των και εγώ, τα επόμενα ποιήματά της, μέσα στα χρόνια (και όχι μόνο στους επικείμενους μήνες) που έρχονται, όχι
τόσο για την επιβεβαίωση του πρώτου της βιβλίου, αφού κάτι τέτοιο μάλλον θα
συνιστούσε μία στείρα επανάληψη, αλλά για να δούμε την όποια της πορεία.
