Τ’ αμάξια
Μη βλέπετε τις νεκροφόρες
τ’ αμάξια μας προτιμούν με την ψυχή μας
σε σκοτεινές γωνιές μ’ ένα κορίτσι
μ’ ένα αγόρι μόνους μας
αναζητάνε εκείνη τη θλίψη
κι αν βρεθούμε κανένα βράδυ μαχαιρωμένοι
παίρνουνε τον κατήφορο
κι ούτε που λένε
σ’ άνθρωπο καλημέρα πια
Συνάντηση
Τρυφερές πιστολιές απ’ τα παλιά
ένα πελώριο στόμα
έβγαζε στρατιώτες
στον κήπο
Μ’ έσφιξες
ο χυμός σαν ψέμα
βρήκε τη θάλασσα
σ’ έν’ άλλο ποτήρι
από το μέσα ασήμι
ερχόταν αργά
η άνοιξη