Δομήνικος Θεοτοκόπουλος
1
Περήφανος ξεκίνησες κι ωραίος
με φλόγα που φωτά τα βήματά σου
2
και λόγιασες την τέχνη για δικιά σου,
τι αφέντρα, πλάστρα, η φύση σου με δέος
προγκάει το κορμί , γιομάτοι κλέος
3
άγγελοι μακροφτέρουγοι σιμά σου,
γιοφύρι ασκώνουν για σε με γονικά σου.
4 5
Ο Φούλβιο, ο Ορτένθιο ο νέος
υμνούν χρώμα και φώς στο καβαλέτο,
κι έκπληκτοι τινάζονται οι δασκάλοι,
6 7 8
ο Μέλντολλα, ο Τιτσιάνο, ο Τιντορέτο.
Και, συ τρανέ χορευταρά με γέλιο,
9
τη Κρήτη ανιστοράς, και μες΄ τη ζάλη
σέρνεις συρτό, και πηδηχτό, και πεντοζάλη.
