Ο καλός κινηματογράφος έχει όνομα: «Μακριά από τους ανθρώπους» (Loin des Hommes). Η νέα ταινία του Νταβίντ Ελχόφεν (David Oelhoffen), βασισμένη στο διήγημα “Η Φιλοξενία” του Αλμπέρ Καμύ, με πρωταγωνιστές τον συγκλονιστικό Βίγκο Μόρτενσεν (Viggo Mortensen) και τον ανερχόμενο Ρεντά Κατέμπ (Reda Kateb), στην εμπόλεμη Αλγερία του 1954.
Όλα ξεκινούν όταν ο Daru, πρώην αξιωματικός του γαλλικού στρατού και δάσκαλος γαλλικής γλώσσας σε ένα μικρό χωριό στα ορεινά της Αλγερίας, υποχρεώνεται να παραδώσει στις αρχές έναν νεαρό Άραβα δολοφόνο, τον Mohamed. Η φυγάδευση του δολοφόνου στο σχολείο και το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό που ακολούθησε από μανιασμένους συγγενείς του δολοφονημένου, θα φέρουν αναπάντεχη τροπή στην ιστορία.
Δάσκαλος και δολοφόνος περιπλανώμενοι στο άγριο τοπίο, συλλαμβάνονται από αντάρτες ιθαγενείς που μάχονται κατά τις γαλλικής αποικιοκρατίας και οδηγούνται στα λημέρια τους. Απρόσμενες συμπτώσεις και μοναδικά δείγματα αλτρουισμού εναλλάσσονται με το απελευθερωτικό μένος των αραβόφωνων και τον τελικό αποδεκατισμό τους από τις αποικιοκρατικές ριπές των οπλοπολυβόλων. Συνταράζει η σκηνή όπου οι Γάλλοι στρατιώτες παρατάσσουν τα πτώματα των ανταρτών το ένα δίπλα στο άλλο καταμεσής του έρημου τοπίου αλλά και η αφοπλιστική φράση, λίγο αργότερα, του Daru στον αξιωματικό των γάλλων στρατιωτών για το άδικο της επίθεσης. Σε τόπους, εξάλλου, όπου φλέγονται από αποικιοκρατικές επιβολές, η δικαιοσύνη μοιάζει να συνυπάρχει με το άδικο και η ελευθερία παραδίδει τη σκυτάλη στο θράσος της επεκτατικής πολιτικής των ξένων δυνάμεων.
Κορυφαία σκηνοθεσία και φωτογραφία, υποδειγματικές ερμηνείες, πολύ καλή μουσική του Νικ Κέιβ και του Γουόρεν Έλις -με συμμετοχή μάλιστα και του Ψαραντώνη, σκληρές υποδόριες αλήθειες που κάνουν τα μάτια να βουρκώνουν και απερίγραπτα σκληροτράχηλα τοπία της οροσειράς του Άτλαντα. Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που μίλησαν για αυτούσια μεταφορά της λογοτεχνίας του Καμύ στο κινηματογραφικό πανί. Και ίσως να μην έχουν άδικο.
