Δρόμος
Τις νύχτες
βαδίζω το δρόμο της μεταμέλειας
καπνίζοντας κοιτώ τ’ αστέρια
ψάχνω το πρόσωπό σου να δω
ψάχνω τον εαυτό μου να συναντήσω
στην ατέλειωτη σιωπή
που περικλείει τη ζωή μου
αυτοτραυματίζομαι
ύστερα γλείφω τις πληγές μου
καταφεύγω σε υπόγεια
κτίρια και συναισθήματα
να βρω τη γαλήνη
μια ανάμνηση
μια μουσική
μια εικόνα
με σηκώνουν σαν χαρταετό
κι αρχίζω να πετάω.
Νιρβάνα.
