καρυοθραύστης
Το πιο τρανό κατά συνθήκην ψεύδος
πέρα απ´ την αλλήθωρη ματιά
που σου ´δωσε η μοίρα
κι ένα άθλιο κροτάλισμα
ήταν που νόμιζα πως κουβαλάς
δυο σαλεμένες γνάθους
Τρελός παπάς σε βάφτισε
άστοχη η ονοματοδοσία
Με τίποτα να τις σπάσεις δεν μπορείς
Σκληρά καρύδια αυτές οι νύχτες.
μαρμελάδα φράουλα
Είναι το όνειρο μια αιτία
Να πιστέψεις
Πως το θυμάρι πετά τη λάμα του
Στο πρώτο τίναγμα της Άνοιξης
Έτσι είναι ο έρωτας τις νύχτες
Λαιμητόμος
Ούτε οι πόες σώζονται
Πάντα θαρρούν καθρέφτη
Προτού το γλείψουν
Το μαχαίρι
Φταίει αυτό το άηθες της διαύγειας
Που πριν σε κόψει λεπτεπίλεπτα
Σ´ έχει ήδη αλέσει με ουτοπίες
*
Υπάρχει ανάμεσά μας
Ένα αργόσυρτο μπιπ
Που έχασε το δρόμο για την έξοδο
Είσαι-όμορφη-λες
και σκέφτομαι της-μάνας-σου-δε-φταίω-εγώ-σε-τίποτα
που-βγήκα-τέρας
Είσαι-όμορφη
Μετά την τέταρτη απόπειρα
Το compliment ούτε σαν έμπλαστρο σε τμήμα επειγόντων
δεν παίζει
Τσιμέντο να γίνει
Οι άσχημες πηδάνε φίνα
Αν τις πληρώσουν την αισθητική
μικρό το κακό
Καπνίζουν μία πίπα ή μία και μισή
Και καθρεφτίζονται πριγκίπισσες στο τασάκι
Είσαι-όμορφη-πόσο-όμορφη
Άχρηστε
Ο έρμος ο ρομαντισμός μας έφαγε
και λίγο απ´ το πασαλιμμένο ρίμελ
Μην πιστεύεις ποτέ άντρα σε στύση
Σε κάνει να ερωτεύεσαι πνιγμούς
Ούτε σε μισογεμάτη μπανιέρα δεν θα ´πεφτε
για χάρη σου
Ποιου Δούναβη το κάγκελο
