Είναι η ανάπαυση η φωτισμένη, ούτε πυρετός ούτε αδυναμία,
πάνω στο κρεβάτι ή πάνω στο χωράφι.
Είναι ο φίλος ούτε φλογερός ούτε αδύναμος. Ο φίλος.
Είναι η αγαπημένη ούτε ενοχλητική ούτε ενοχλημένη. Η
αγαπημένη.
Ο αέρας και ο κόσμος που καθόλου δεν τον ψάξαμε. Η ζωή.
– Ήταν λοιπόν αυτό;
– Και το όνειρο φρεσκάρισε.
