Είναι η ανάπαυση η φωτισμένη, ούτε πυρετός ούτε αδυναμία,
πάνω στο κρεβάτι ή πάνω στο χωράφι.

Είναι ο φίλος ούτε φλογερός ούτε αδύναμος. Ο φίλος.

Είναι η αγαπημένη ούτε ενοχλητική ούτε ενοχλημένη. Η
αγαπημένη.

Ο αέρας και ο κόσμος που καθόλου δεν τον ψάξαμε. Η ζωή.

– Ήταν λοιπόν αυτό;

– Και το όνειρο φρεσκάρισε.