Νέα κυκλοφορία: «μαζιμόνες», Χρηστίνα Καλλιρρόη Γαρμπή
Στη δεύτερη ποιητική της συλλογή «μαζιμόνες», η Χρηστίνα Καλλιρρόη Γαρμπή εξετάζει ζητήματα σχεσιακότητας των θηλυκών υποκειμένων, το οικείο, αυτό το παράδοξα περίπλοκο και αντιφατικό της συνύπαρξης των ανθρώπων, κυρίως ερωτικής. Αναφέρει: «Να γίνω /πέτρα /ακίνητη/ πάνω σε κάτι που κινείται». Αυτό που κινείται είναι το καθημερινό, η συνεχόμενη και διαρκής κίνηση της κοινωνίας. Το ποιητικό υποκείμενο περιγράφει τον χώρο της συνύπαρξης, κυρίως εσωτερικό, το σπίτι όπου τα πλάσματα της αφήγησης ζουν την κοινή ζωή τους, αλλά και την νέα οικογενειακότητα μεταξύ ομόφυλων γυναικών, κι εδώ κυριαρχεί, θα λέγαμε, η συχνά αναφερθείσα στα ποιήματα συνθήκη του ήρεμου. Αυτή η οικογενειακότητα συνιστά ταυτόχρονα μια ριζοσπαστική αμφισβήτηση των κυρίαρχων βεβαιοτήτων και κοινωνικών μοντέλων, «Κι όσο για την Ακρόπολη //απ’ όπου και να την κοιτάζω //μοιάζει με μισογκρεμισμένη οικογένεια /που προσπαθούμε να ξεχάσουμε». Το αστικό περιβάλλον στο οποίο ζει το ποιητικό υποκείμενο, η Αθήνα, είναι έντονα ταξική, αλλά και πλήρως παραδομένη στους τουρίστες της, «Οι τουρίστες κατεβαίνουν /απ’ τα κόκκινα και μπλε λεωφορεία /σαν ασθένεια». Μέσα στην ισορροπημένη και ψύχραιμη ποίηση της Γαρμπή υπάρχει η αγκαλιά, το όνειρο, η ανάγκη για ευχαρίστηση, η μνήμη, αλλά και η αναγνώριση της σωματικότητας του γυναικείου κορμιού, η σάρκωση του και ο επανανθρωπισμός του, κόντρα στην επιβολή των κοινωνικών ρόλων, των υποχρεώσεων και των ηθικών αντιλήψεων που επιβάλλονται από την πατριαρχία. Μέσα σε όλο το βιβλίο εκφράζονται ρητά οι ανθρώπινες ανάγκες για ζέστη, για μάνα, για το άλλο της πραγματικότητας, μια αλλιώτικη ζωή, όπου «το τώρα να είναι πιο πολύ», όπως και η εργασιακή συνθήκη, η εκμετάλλευση και η βία στον εργασιακό χώρο, που κάνουν το ποιητικό υποκείμενο να νιώσει πως «Σκέφτεσαι ότι είσαι εντάξει /Πιο πολύ όμως νιώθεις φρούτο /που σαπίζει /κάτω κάτω /στο καφάσι». Πάνω απ’ όλα όμως, είναι ένα βιβλίο που προτάσσει την ανάγκη για ένωση, στην εποχή των αδιαχείριστων ατομικών τραυμάτων και της φυγής, και τολμά να ονειρευτεί το: «Αντί να κλείνουμε τις σχέσεις /θα κλείνουμε τις λύπες».
-Νικόλας Κουτσοδόντης
Στοιχεία βιβλίου
ISBN: 978-618-5463-90-8
Αριθμός σελίδων: 84
Διαστάσεις: 13,5 x 20,5 cm
Τιμή: 10,6
Επιμέλεια: Βάγια Κάλφα
Έτος έκδοσης: 2024
Είδος: Ποίηση
Δείγμα γραφής
(πατ πατ με σόλα στο κενό)
Αποκοιμιέται στην καρέκλα του μαγαζιού του
Οι πελάτες γύρω του όλο πίνουν το ποτό τους
–περιστέρια–
Τα λιγοστά μακριά μαλλιά του γέρνουν μπροστά
Γέρνει όλος
σαν κουρασμένο δέντρο
Το μαύρο του παλτό τον προστατεύει
απ’ όλα αυτά που σκαρφαλώνουν στην πλάτη του
Τα κλειδιά του πέφτουν
Δεν ξυπνάει
Το πέλμα του κινείται στον ρυθμό της μουσικής
Ένα πατ πατ με σόλα στο κενό
Δε μπορώ να μην τον κοιτάζω
Μοιάζει με γιγαντιαίο κοράκι
Σαράντα χρόνια πίνει
Εντοιχισμένος στους σκασμένους τοίχους και στις γυναίκες με
μίνι και βραχνή φωνή
Είναι ένας μαύρος βράχος με άσπρα μαλλιά
μέσα στη νύχτα
Ένα εκατομμύριο μπουκάλια τσακίζονται πάνω του
Όλο αυτό το κόκκινο φως του μαγαζιού
είναι το αίμα του
Και πώς όλο πέφτουν κι άλλα κι άλλα πράγματα απ’ τις τσέπες
του
Ο
αναπτήρας
Η
ταμπακιέρα
Οι
τρεις του
γιοι
Η Χρηστίνα-Καλλιρρόη Γαρμπή γεννήθηκε στην Πάτρα το 1989. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Δούλεψε ως ηθοποιός στο Θέατρο για περίπου δέκα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια γράφει και σκηνοθετεί ταινίες. Παράλληλα, γράφει ποίηση και πεζά. Οι Μαζιμόνες είναι το δεύτερο βιβλίο της. Για να βιοπορίζεται, έκανε και κάνει διάφορες δουλειές.
