i.

Κατέβηκαν από δυσπρόσιτες κορυφές.
Από κορυφές ακατανόμαστες.

Αγέρωχοι ήταν, ήταν τρομεροί
―και πολύ σίγουροι για τον εαυτό τους―
μ’ εκείνες τις κλαγγές των όπλων τους,
τα θεοσκότεινα βελάσματα,
και με το ένα σκουριασμένο μηχανάκι.

Ένας είπε «σκατά στα μούτρα τους»,
άλλος «περφόμανς είναι»,
κι άλλος
«αυτός ο κόσμος είναι η χειρότερη εκδοχή κόσμου
που θα μπορούσε άνθρωπος να φανταστεί.
Υποσημείωση χωρίς τέλος είναι.
Σημείωμα αυτόχειρα σε τετράδιο λογιστικό
που θ’ ανακαλυφθεί μια δεκαετία μετά.
Κορμιά γεωμετρικά στοιβαγμένα σε χωράφια,
για τρόμο και καλαισθησία,
για δυο τρυγόνια μ’ ένα σμπάρο»

και πήγε λέγοντας.

 

 

 

ii.

Πρώτος μπαίνει στη σκηνή
ο ανώνυμος Ιταλός φαντάρος
που βρέθηκε πίσω από ορεινό μαντρότοιχο
ψειριάρης και ξεπαγιασμένος.
Κράτησε στον αέρα τη φωτογραφία της μάνας του
―κι αυτόν μάνα τον γέννησε―
και ζήτησε να φάει
για να μην πεθάνει.

Δυο μέρες μετά
τον τουφεκίσαν οι δικοί του.

Πόλεμος είναι.

Τους λιπόψυχους
κανένας δεν τους συμπαθεί.

 

 

 

iii.

Δεύτερος μπαίνει στη σκηνή
ο Τάκης Πίσσας,
ο αυτόχειρας λογιστής
που πέθανε από γηρατειά το 1992,
που προετοίμασε επιμελώς τον θάνατό του
ανάμεσα σε ισολογισμούς,
μαγειρεμένες δηλώσεις
και την ενδιαφέρουσα δισκοθήκη του με τα δημοτικά.

Ο Τάκης Πίσσας,
με τον γιατρό τον φίλο του στην άκρη του κάδρου
και το αγαπημένο του ανίψι αγκαλιά,
παρακολουθεί με απορία
το ερειπωμένο μέλλον,
τον κυνισμό που επελαύνει,
το νόημα ενός επιθετικού υπαινιγμού,
τη ζωή, τέλος πάντων, που κακοφορμίζει

και σφίγγει, πεισματικά, τα χείλη του.

 

 

 

iv.

Τρίτη μπαίνει στη σκηνή
η δωδεκάχρονη Αγαπούλα Κίτσιου,
η παρ’ ολίγο ψυχοκόρη
εύπορου υφασματέμπορα,
που ζήτησε να κοιμηθεί
άλλη μια νύχτα με τη μάνα της
στην παλιά καπναποθήκη.

Τη θέση της πήρε η δεκάχρονη αδερφή της.
Διέθετε προνοητικότητα,
ψυχραιμία και, προπάντων,
οξυμένο αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Πόλεμος είναι.

Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς και
η καλοσύνη βιάζεται.

 

 

 

Σύντομο βιογραφικό:

Ο Χρήστος Κολτσίδας γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1991. Είναι υποψήφιος διδάκτορας φιλοσοφίας (Α.Π.Θ.) Κυκλοφορούν οι ποιητικές του συλλογές: Τα ορεινά (Μελάνι 2015), Βροχή περασμένη (Μελάνι 2020) και Νεροφόροι (Θράκα 2021). Το 2022 κυκλοφόρησε από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες η Διαλεκτική: Ποιήματα & μικρο-διηγήματα για τη φιλοσοφία (με τη Γιώτα Τεμπρίδου).